IMGP6379

.J®śU »lę nie opatrzymy. Posromoceni będziemy.

Boć ten człowiek, kędy pójdzie

0    nas wszędy mówić będzie.

1    uwierzą jego mowie;

A tak ujmie naszej sławie**.

A tako o tym radzili,

^29,0 Iżby go zdradą zgubili;

Jawnie się Im nie godziło:

Wiele ludzi po nim było.

Więc kiedy sie Ezop precz brał. A sługom układać kazał, ^m,s Delfowie o tym pilili.

Jako by go obwinili.

A gdy słudzy nie baczyli. Czaszę mu w tłomok włożeli Wielką, ze złota rabskiego.

**• Z kościoła Apollonowego.

Ezop o zdradzie nie wiedział.

Z Del fu do Focydy jachał;

Delf o wie go pogonili. Swiętokradicą obwinili.

^J**⁵ On sie k tomu nie przyzna wał. Miernie sie im wyprawo wał;

Oni tłomok roz rzezali.

Czaszę w nim złotą zastali. Wszystkim to hnet objawili.

w. 2904: posromocciM — zhaóbitni.    _

w. 2912: zeiele ludzi po nim było — wielu było za nim, wielu miał zwolenników. w. 2914: układać — tu: pakować.

w. 2915: pilić (o czym] — pilnować czego, starać się o ca w. 2922: Focyda — kraina w środkowej Grecji, w której Itóso Delfy.

w. 2920: miernie — skromnie, spokojnie; wyprawowmć stę usprawiedliwić się, wytłumaczyć się-