IMG64

ferryt w tych miejscach będzie bardziej trwały. Z drugiej zaś strony prawdopodobne jest, że ciecz krzepnącą na końcu jest wzbogacona w inne składniki, na przykład Mo, Si, które wpływają na strukturę tak jak chrom, co w tym wypadku oznacza zwiększenie trwałości ferrytu 5 w przestrzeniach międzydendrytycznych. Szczegółowa analiza rozmieszczenia ferrytu w spoinie stali typu 18-10 wskazuje na to, że w zależności od zawartości innych dodatków stopowych i szybkości przemiany możliwe jest jednoczesne występowanie ferrytu w osiach dendrytów i w przestrzeniach międzydendrytycznych (międzykomórkowych). Przykład struktury spoiny stali typu 18-10 zawierającej ferryt w osiach dendrytów i w przestrzeniach międzydendrytycznych przedstawiono na rysunku 8.80. Charakterystyczną cechą ferrytu występującego w obszarach międzydendrytycznych są wklęsłe kontury.

" a)

: J*

iiW-

>* m

r

-''tW *

b)    . r-

i    ■ ^v

-/•SU

».......

firT* ■ •    ■    . /, v, ; ^ ■. j.; v.,, ■

-_f tetryt płytkowy "'    V\ ^ , i -_

/ v *    --v. •/ •- m o v .    \ v m    \^r

■ "" : • •

i    *\. „'SŁ \    \ ł    ..

/ V

^f    /X ' <|    ]

X - jy \ A    ■i

c- /■*" :    ^v)_r^V. ,    .1    M Ą

f i?

A

i

mm

r

\

Rys. 8.80. Struktura spoiny austenityczno-ferrytycznej z różnym rozmieszczeniem ferrytu 8: a) ferryt międzykomórkowy, b) ferryt płytkowy w osiach komórek (dendrytów komórkowych) i ferryt

międzykomórkowy

Stale austenityczne typu 25-20 spawane elektrodami o podobnym składzie chemicznym mają czysto austenityczną strukturę. Występują jednak problemy ze spawaniem stali czysto austenitycznych związane z ich dużą skłonnością do pęknięć krystalizacyjnych. Mechanizm powstawania pęknięć krystalizacyjnych i sposób zapobiegania im zostały omówione w rozdziale 7.1.

Z rysunku 8.77 wynika, że podczas nagrzewania w SWC w temperaturze zbliżonej do temperatury solidus zachodzi przemiana austenitu w ferryt 8. Po szybkim ochłodzeniu nie uzyskuje się struktury równowagowej, a zatem w pobliżu linii wtopienia występuje zwiększona ilość ferrytu 5 (rys. 8.8la). Rysunek 8.8lb pokazuje obszary austenitu w SWC, które podczas spawania uległy przemianie w ferryt 5 i przy chłodzeniu ponownie przemieniły się w austenit, pozostawiając na froncie przemiany resztkowy ferryt 8.

W stalach austenityczno-ferrytycznych typu duplex podczas nagrzewania w pobliżu spoiny zachodzi całkowita przemiana austenitu w ferryt 8. Ponowne szybkie studzenie powoduje tylko częściową przemianę 8 —* y głównie na granicach ziaren. W strefie przyspoinowej występuje więc zwiększona ilość ferrytu 8, co niekorzystnie wpływa na właściwości plastyczne