IMG12 (1024 xv8)

stałego (jego dużym rozdrobnieniem) metoda lluidyzacji stwarza doskonale warunki dla przenikania ciepła i ruchu masy. Zjawisko fluidyzacji stwarza więc bardzo korzystne warunki dla przebiegu reakcji chemicznych połączonych z dużymi efektami cieplnymi (Ciborowski 1957). W XX wieku metoda fluidyzacji rozpowszechniła się na wiele procesów: zgazowania węgla, prażenia niektórych rud, suszenia, odwadniania soli uwodnionych itp. (Serwiński 1982). W 1992 r. w Interlaken, w Szwajcarii, odbyła się Ił Międzynarodowa Konferencja na temat postępu w termochemicznej konwersji biomasy. Wiele referatów tej Konferencji dotyczących gazyfikacji, spalania, pirolizy i upłynniania biomasy było opartych na wykorzystaniu metody fluidyzacji (Bridgwater 1994).

Piroliza biomasy metodą fluidyzacji umożliwia jej upłynnianie. Ilość stałego węgla podczas pirolizy fluidalnej drewna wynosi nieoczekiwanie tylko około 12%, a ilość substancji płynnych aż 85-88% (Piskorz i in. 2001). Natomiast podczas klasycznej pirolizy drewna uzyskuje się 28-34% stałego węgla. W trakcie pirolizy biomasy powstaje jednak znaczna (20-30%) ilość wody (Prosiński 1984, Bridgwater i in. 2002). Tak duża ilość wody w substancjach płynnych z biomasy powoduje, że praktyczne ich zastosowanie jako paliwa napotyka na poważne trudności. W miarę wyczerpywania się światowych zasobów ropy naftowej, zainteresowanie paliwem płynnym z biomasy będzie jednak rosnąć.

31