rozdział pierwszy
36
Amazon jest kwaterą główną ekipy producentów programu Robinsonowie. Ponieważ sam był fanem serii, chciał zobaczyć wszystkie lokalizacje na własne oczy. Nie przyjechał jako spojler, zadawał pytania obsłudze hotelowej, starając się dowiedzieć, jakie miejsca warto odwiedzić w czasie podróży, inspirowanej Robinsonami. Większość przyjezdnych w tamtych rejonach to ekoturyści, pragnący zobaczyć naturę nieskażoną obecnością ludzi, on natomiast był teleturystą, starającym się odwiedzić pewne miejsce, które stało się ważne, bo zostało pokazane w telewizji.
Jego pierwszy post koncentrował się na miejscu, w którym kręcono program: „Po pierwsze, mapa zamieszczona przez Wezzie jest bardzo dokładna. Zacznę od wypełniania kilku luk'’. Jak na debiutanta był to bardzo odważny krok, bo „Wezzie” to jedna z najbardziej szanowanych członkiń społeczności spojlerów. Ona i jej partner, Dan Bollinger, wyspecjalizowali się w rozszyfrowywaniu lokalizacji. Poza siecią Wezzie pracuje w biurze podróży, jako nauczycielka przychodząca na zastępstwa, przewodnik po
Powrót do Twin Peaks
Moje pierwsze zetknięcie z internetem i fanowskimi społecznościami w sieci miało miejsce w 1991 roku dzięki grupie dyskusyjnej alt.twtwinpeaks1. Patrząc wstecz, widzę, jak znaczące jest to, że już wtedy dyskusje toczące się wokół tamtego serialu zaczynały przypominać społeczności wiedzy Pierre'a Levy'ego. Grupa ta pojawiła się już w kilka tygodni po emisji pierwszego odcinka dziwacznego serialu detektywistycznego Davida Lyncha i bardzo szybko stała się jedną z największych i najaktywniejszych list dyskusyjnych wczesnej ery internetu, przyciągając według pewnych szacunków dwadzieścia
ogrodzie botanicznym i pisarz - jest wolnym strzelcem. Dan jest projektantem prowadzącym wytwórnię magnesów na lodówki. Dzieli ich pół kraju, ale działają razem, próbując zidentyfikować i udokumentować lokalizację, w której będzie kręcona następna odsłona Robinsonów - nazywaną przez Marka Burnetta „siedemnastym uczestnikiem”. Próbują dowiedzieć się o tym miejscu jak najwięcej. Jako zespół Wezzie i Dan potrafili wskazać kolejne lokalizacje z zadziwiającą dokładnością, den proces może się zacząć od komentarza rzuconego przez Marka Burnetta lub od wskazówki od „kogoś, kto zna kogoś, kto pracuje dla CBS lub dla biura podróży”12. Wezzie i Dan rozbudowali całą sieć kontaktów z takimi biurami, przedstawicielami rządu, agencjami filmowymi, zarządcami kurortów. Jak zauważa Dan: „W branży turystycznej bardzo szybko roznosi się wieść o dużym projekcie, który przyniesie miliony dolarów”.
1 Pełniejsza dyskusja nad internetową społecznością fanów Twin Peaks, zob. Henry Jenkins, Do You Enjoy Making the Rest ofils Feel Stupid?: alt.tv.twinpeaks, the TricksterAuthor, and Viewer Mastery [w:] Fans, Gamers, and Bloggers, red. Henry Jenkins, New York University Press, New York 2006.
Od tego momentu pole obserwacji zostaje zawężone, ze szczególnym uwzględnieniem wymagań takiej produkcji. Wezzie tak opisuje ten proces: „Przyglądamy się położeniu geograficznemu, klimatowi, stabilności politycznej, zagęszczeniu populacji, systemowi dróg, portom, bazie hotelowej, kulturze, dominującym religiom, atrakcjom i odległości
Cytaty z wypow iedzi Weezie i Dana pochodzą z wywiadu przeprowadzonego przez autora mailowo w czerwcu 2003.