IMGS83

aoiwó;

w tym okresie J**»t upewnienie dziecku pełnej swobody ruchów.    vp

Ne postawę cimtm niekorzystnie rzutuje wszelkie przewlekle Ai»orx^rzia. Powodować one mogą zmniejszenie oporności kośćca. wiotkość mięśni* słabość wiązadeł. To v konsekwencji powoduje pogłębianie się krzywizn., asy Kietne, nieprawidłowości w budowie klatki piersiowej ocitlawanie łopatek, przesunięcie barków do przodu, koślawość kolan, płaskostopie i tak dalej.

K iezmiemie ważnym czynnikiem jest ra.in. też prawid-|K»w*a ostrość wzroku. Nlewyrównanie wady wzroku po-j nadmierne zbliżanie głowy do stołu podczas za-asy* z kolei utrwala wysunięcie głowy do przodu. Wady słuchu mogą mieć też niekorzystny wpływ na po-

stawę. Wady w oddychaniu spowodowane upośledzeniem drożności górnych dróg oddechowych mogą przyczyniać się do wadliwego rozwoju toru oddychania i przez to wpłynąć na poważne zniekształcenia klatki piersiowej, zaokrąglenie pleców, przesunięcie barków itp.

Niezmiernie ważne dla kształtowania się postawy ciała dziecka jest przestrzeganie przez otoczenie dziecka przepisów higieny: mieszkania, ubioru, snu. Istotne jest zwłaszcza podłoże, na którym dziecko śpi. Powinno ono być proste i raczej twarde. Zapewnia to materac z włosia lub trawy. Nie podkładamy dziecku do spania żadnych miękkich becików czy poduszek, które powodują przegrzanie się dziecka i wpływają niekorzystnie na krzywizny kręgosłupa (p. także str. 199).

W każdym przypadku zauważenia przez rodziców odchyleń w postawie — należy zwrócić się z tym do lekarza. który ustali dalszy tok postępowania. Najskuteczniejszym sposobem wyrównywania odchyleń będzie zastosowanie ćwiczeń gimnastycznych, prowadzonych przez specjalistów (patrz str. 223). Zdaniem wielu badaczy zagadnień postawy odchylenia od prawidłowej postawy u dziecka przedszkolnego nie występują często, a jeśli pojawiają się — to nie są one poważne i wyrównuje je gimnastyka korektywna.

Ponieważ budowa stopy stanowi obiekt specjalnej troski rodziców — poświęcimy temu problemowi nieco więcej uwagi.

Na pewno zapobieganie jest najwłaściwszym sposobem walki z płaskostopiem. Zapewnia się to przede wszystkim przez umożliwienie mięśniom stopy swobodnej fizjologicznej pracy. Chodzenie boso po nierównym, natura!* nym terenie (np. piasku) oraz noszenie prawidłowego obuwia są podstawowymi metodami walki z płaskostopiem. Buty dziecka powinny mleć szeroką przednią ceęsc. która pozwala na swobodna ruchy palców. Swobodne zginanie palców podnosi sklepienie stopy, umożliwia