Ryc. 56. Schemat izolacji merystemu wierzchołkowego od jego podstawy w wierzchołku wypukłym (A) i płaskim (B); wg Hejnowicza 1980: 11 czaszowata powierzchnia ograniczająca merystem z góry i z dołu, 2 i płaszczyzny cięcia podczas izolacji merystemćw z zawiązkami najmłodszych liści
Tabela 6. Eksplantaty pierwotne i wtórne, wykorzystywane do zapoczątkowania regeneracji roślin w warunkach in vitro
Eksplantaty pierwotne i ex wVo |
Eksplantaty wtórne - ex vitro |
Wierzchołek pędu merystem |
Wierzchołek pędu lub pąk merystem |
Nasiono wyizolowany zarodek |
Komórka lub protoplast embrioid |
Pąk kwiatowy osadnik koszyczka |
Kalus protokorm |
Pylnik ziarno pyłku |
Pęd główny fragment pędu |
Fragment szypułki fragment szypuły |
Międzywęźle fragment korzenia |
Płatek korony kwiat języczkowaty |
Liść blaszka lub ogonek liściowy |
Łuska cebuli fragment łuski |
Cebula fragment łuski |
Wycinek bulwy wycinek kłącza |
Bulwa fragment bulwy |
Izolacja merystemu jest dość trudna i często zawodna. W praktyce wykorzystuje się częściej całe wierzchołki wzrostu, złożone z merystemu i 2-3 zawiązków liści, albo najmłodsze pąki boczne zawierające mery-stemy kątowe.
Z rodzajem eksplantatu wiąże się zagadnienie stabilności genetycznej, wyrażające się brakiem zmienności somaklonalnej u roślin zregenerowanych /n vitro.
Stabilność genetyczna jest zapewniona, gdy eksplantatami są meryste-my (ewentualnie całe wierzchołki wzrostu lub pąki kątowe), nasiona lub wyizolowane z nich zarodki. Stabilność genetyczna jest niepewna, gdy eksplantatami są fragmenty roślin tworzące organy przybyszowe (pędy lub zarodki somatyczne), tkanka kalusowa, zawiesina komórek lub protoplasty.
Ogólnie przyjmuje się, że charakterystyczna dla danego gatunku liczba chromosomów występuje w komórkach merystematycznych, natomiast inne, zróżnicowane tkanki somatyczne większości gatunków roślin, zwierają komórki o zmienionej liczbie chromosomów.
0. Etap wstępny
1. Inicjacja kultury in vitro
- izolacja eksplantatu
- inokulacja eksplantatu
- restytucja rośliny
II. Namnażanie zregenerowanych roślin
III. Ukorzenianie mikrosadzonek
IV. Adaptacja do warunków in vivo
Etap wstępny obejmuje wybór rośliny matecznej i jej przygotowanie in vivo do pobierania eksplantatu.
Przygotowanie polega na uwolnieniu rośliny matecznej od chorób i szkodników, oberwaniu lub odcięciu organów utrudniających dostęp do miejsca izolacji eksplantatu oraz odtłuszczeniu rośliny przez zanurzenie w roztworze szarego mydła lub w 70% alkoholu etylowym (na kilka sekund).
Etap pierwszy obejmujący izolację i inokulację eksplantatu oraz restytucję pędu trwa 4-8 tygodni.
4 Izolacja eksplantatu połączona jest z jego zewnętrzną sterylizacją. Tylko merystem jest wolny od endogennych patogenów. Inne eksplantaty miewają patogeny wewnątrz tkanek, ale nie ma sposobu na ich pozbycie się, a antybiotyków do przeprowadzenia całkowi-