IMG#

wstęp

trzy filmy Matńx, rozwinęli opowiadanie transmedialne dalej, niż większość członków publiczności była gotowa zaakceptować.

W rozdziałach czwartym i piątym zabieram was dalej w królestwo kultury uczestnictwa. Rozdział czwarty traktuje o fanach Gwiezdnych wojen kręcących filmy i o graczach, którzy aktywnie przekształcają mitologię George’a Lucasa, aby zaspokoić własne fantazje i żądze. Kultury fanowskie będą tu przedstawione jako odnowienie starych procesów kultury ludowej, następujące w reakcji na treści kultury masowej. W rozdziale piątym zajmuję się młodymi fanami Harry 'ego Pottera, piszącymi własne opowiadania o szkole Hogwart i jej uczniach. W obu wypadkach ci artyści ludowi są w konflikcie z producentami komercyjnych mediów, chcącymi roztoczyć większą kontrolę nad swoją własnością intelektualną. Zobaczymy, jak w minionych dekadach LucasArts musiało nieustannie redefiniować swoje związki z fanami Gwiezdnych wojen, próbując uzyskać właściwe proporcje pomiędzy ośmielaniem entuzjazmu fanów i ochroną inwestycji w serię. Co ciekawe, wraz z przemieszczaniem się Gwiezdnych wojen pomiędzy różnymi kanałami medialnymi, zmieniały się oczekiwania co do uczestnictwa, czego przykładem są producenci gry Star Wars Galaxies, zachęcający konsumentów do tworzenia znacznej części treści produktu, podczas gdy twórcy filmów publikują instrukcje określające, co fani robić mogą, a czego nie.

W rozdziale piątym jeszcze bardziej koncentruję się na politykach uczestnictwa, by analizować dwa specyficzne przypadki napięć: konflikt interesów pomiędzy fanami Harry^yego Pottera i wytwórnią Warner Brothers, która nabyła prawa do sfilmowania książek J.K. Rowling, oraz konflikt pomiędzy krytykującymi książki konserwatywnymi chrześcijanami a nauczycielami postrzegającymi je jako pomoc w propagowaniu czytelnictwa. Kreślę tu obraz następstw upadku strażników tradycji oraz ekspansji fantazji na wiele różnych części naszego życia. Z jednej strony kontratakują niektórzy konserwatywni chrześcijanie, aktywnie przeciwstawiający się konwergencji mediów i globalizacji, w obliczu zasadniczych zmian społecznych i kulturowych próbujący utrzymać tradycyjny układ sił. Z innego punktu widzenia jeszcze inni chrześcijanie wspierają konwergencję własnymi formami medialnego rozszerzania zasięgu, rozwijaniem własnego podejścia do alfabetyzacji medialnej i stymulowaniem rozwoju chrześcijańskich kultur fanowskich.

W pięciu rozdziałach pokażę, jak skostniałe instytucje zapożyczają modele swej organizacji od oddolnych społeczności fanowskich i dostosowują się do ery konwergencji oraz inteligencji zbiorowej - jak branża reklamowa była zmuszona do ponownego zastanowienia się nad związkami konsumenta z marką, jak wojsko odbudowuje komunikację pomiędzy cywilami i mundurowymi przez wieloosobowa gry komputerowa, a prawnicy mają kłopoty ze zrozumieniem, co oznacza „właściwe użycie" w czasie, kiedy znacznie więcej osób staje się autorami. Jak nauczyciele ponowmie rozważają wartość edukacji nieformalnej, a przynajmniej część chrześcijańskich konserwatystów godzi się z nowszymi formami popkultury'. W każdym z tych wypadków' potężne instytucje próbują zbudować silniejsze więzi ze