IMG�60

Ten wieczór jest krańcem świata, wymacałam go przez przypadek w czasie zabawy, niechcący. Odkryłam, ponieważ zostawili mnie na chwilę samą, nic ustrzegli. Jest jasne, że oto znalazłam się w pułapce, zamknięta. Mam kilka lat, siedzę na parapecie, patrzę na ostygłe podwórze. Zgaszono już światła w szkolnej kuchni, wszyscy odeszli. Betonowe płyty podwórka nasiąkły mrokiem i zniknęły. Pozamykane drzwi, opuszczone klapy, zasunięte rolety. Chciałabym wyjść, ale nie ma dokąd. Tylko moja obecność nabiera wyraźnych konturów, które drżą, falują, i to boli. W jednej chwili odkrywam prawdę: nic się już nic da zrobić — jestem.

Świat w głowie

Pierwszą swoją podróż odbyłam przez pola, piechotą. Długo nikt nie zauważył mojego zniknięcia, dlatego udało mi się pójść całkiem daleko. Przeszłam cały park, a potem — polnymi drogami, przez kukurydzę i wilgotne, pełne kaczeńców łąki, pokratkowane rowami melioracyjnymi — do samej rzeki. Zresztą rzeka była i tak wszędzie obecna na tej nizinie, przesiąkała pod poszyciem traw, oblizywała pola.

Gdy wspięłam się na wał ochronny, zobaczyłam ruchomą wstęgę, drogę, która wypływała poza kadr, poza świat. I jeśli ktoś miał szczęście, mógł zobaczyć na niej barki, płuskic wielkie łodzie, które sunęły w obie strony, nie zważując na brzegi, na drzewa, na

stojących na wale ludzi, traktowanych zapewne jako niestale, niegodne uwagi punkty orientacyjne, świadków ich pełnego gracji ruchu. Marzyłam, żeby, gdy dorosnę, pracować na takiej barce, a najlepiej — stać się samą barką.

To nie była wielka rzeka, to zaledwie Odra; ale i ja wtedy byłam mała. Posiadała swoje miejsce w hierarchii rzek, co sprawdziłam potem na mapach, dość drugorzędne, ale zauważalne, wicehrabina z prowincji na dworze królowej Amazonki. Mnie jednak zupełnie wystarczała, wydawała się ogromna. Płynęła jak chciała, od dawna nie regulowana, skłonna do wylewów, nieobliczalna. W niektórych miejscach przy brzegu zaczepiała o jakieś podwodne przeszkody i wtedy powstawały w wodzie wiry. Przepływała, defilowała, zajęta swoimi celami ukrytymi za horyzontem, gdzieś daleko na północy. Nie było można zawiesić na niej wzroku, bo wyciągała go za horyzont, aż traciło się równowagę.

Nie zwracała na mnie uwagi, zajęta sobą, zmienna, wędrująca woda, do której nigdy nie można wejść dwa razy, jak się później dowiedziałam.

Co roku pobierała słoną opłatę za noszenie na grzbiecie barek — bo i co roku ktoś się w niej topił, a to dziecko przy kąpieli w upalne dni lata, a to jakiś pijany, który dziwnym trafem zatoczył się na moście i pomimo barierki wpadł do wody. Topiełców zawsze poszukiwano długo i z wielkim hałasem, co trzymało całą okolicę w napięciu. Organizowano nurków i wojskowe motorówki. Według podsłuchanych

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
KOGUT jpeg KOGUT Ten kogut jest królem podwórka, podziwia go więc każda kurka. A on głowę zadziera i
268 (41) 436 Wyraz m-Acm występujący we wzorze (X1.7) jest bardzo mały i można go zaniedbać W przypa
gallery 77658254 500x500 Fundamentu bowiem nik jak ten, który jest położony, * r %może położyć-inne-
Wa&St HydrObl7 V/ipi ten nazywany jest wzorem Chezy’ego. Chezy ustalił go doświad-■ /.dnu-, a występ
1260018030 by TigerMaskP0 Tego kwiata jest pól świata Tak tak. ale ta z dużymi cyckami to ten kwiate
Całe misterium Chrystusa jest światłem. On jest «światłością świata». Jednak ten wymiar wyłania się
82767 RZYM 108 razie Randy przysięga, że ten wampir jest nieszkodliwy Mówi, że zna go od miesięcy.
MFP Type3 090324150203 odległości, z jakiej powinna go widzieć, mając normalny wzrok. Stosunek ten
406 (4) tów. W ten sposób jest definiowany lokalny układ współrzędnych, natomiast współrzędne go def
DSCN0784 (2) AA , AB i BB Jeśli mamy trzy boki trapezu i w dodatku wiemy, że trapgj ten jest prostok
DSCN2329 678 J. ANDRZEJEWSKI. MIAZGA go zastąpić. Nie pamiętam szczegółów. Cały ten wieczór zq. czyn
mmotności wiejskiśj dzienniczek, nie dla świata, bo go ukrywała, ale: „Kiedy mnie nie będzie (pisze)

więcej podobnych podstron