Wykopać wgłębienie. Ognisko wzdłuż kier un ku wiatru oszańcować kamieniami, kłodami lub darniną i na ich brzegach ustawić naczynie.
Buduje się kwadrat z ponacinanych pni, na których kładzie się ruszt z zielonych gałęzi. Pod spodem rozpala się ogień.
Mięso wrzuca się do wody dopiero wtedy gdy wrze, nie wcześniej. Przedtem kraje się je w kostki wielkości pudełka od zapałek. Powinny się one go-fewać przez pięć minut. Wszelkie jarzyny też wrzuca się do wrzątku. Soli Hę na samym końcu. Gdy chce się usmażyć mięso w brytfannie, najpierw If/cba przysmażyć tłuszcz, a mięso włożyć dopiero potem.
(idy się coś za długo gotuje, traci cenne witaminy. Dlatego na ognisku powinno się gotować krócej, niż się to zwykło robić w domu. Nie należy wy-||wiic wody, w której się gotowało mięso, bo można na niej przyrządzić sma-tzni| zupę. Warto dodać trochę świeżej posoki, borówek, dzikich warzyw I lulka łyżek tłuszczu.
I >uże owoce kucharz może zawijać w wielkie liście i piec w żarze ogni-tku Nadają się do tego zwłaszcza owoce drzewa chlebowego, owoce bulwia-|te, miąższ orzechów kokosowych, banany i jabłka. Młode listki wierzbowe pwicrają dziesięciokrotnie więcej witaminy C od pomarańcz i dlatego warto ftwijać nimi małe kawałki mięsa, przed uduszeniem lub upieczeniem. Potem się listki razem z mięsem.
Dużo witamin zawiera rybia wątroba, zwłaszcza wątroba dorsza. Lepiej (Filmik nie jadać wątroby białego niedźwiedzia i foki brodatej, bo zwierzęta t» często są zakażone trychiną. Niebezpieczeństwo to grozi — jakkolwiek
Zwierzę do patroszenia ułożyć
na grzbiecie
1. Oddzielić genitalia
2. Rozciąć w prostej linii skórę na brzuchu i szyi, aż do dolnej wargi
3. Ciąć po wewnętrznej stronie łap (skoków) aż do stawów
4. Przeciąć skórę na przednich łapach od górnej pOY/ięzi mostku, aż do stawów
5. Poniżej uszu. dookoła szyi
197