kazusy006

pcculium , nie musi o nich wiedzieć ). Gdyby zaś niewolnik ukradł rzec/ i włączył ją do peculium niby jako zysk to właściciel nie ma animus gdyż wyraża zgodę tylko na zgodne z prawem powiększanie pcculium .

KAZUS 69

Skradziony koń (res furivae )jest rzeczą nie nadającą sic do zasiedzenia (res inhabilis ). Gaius nie móg' zasiedzieć konia . a więc właścicielowi Luciusowi przysługuje rei vinćica;io .

KAZUS 70

Gaius na zabezpieczenie pożyczki przeniósł za pomocą mancipatio własność niewolnicy Syrii na Aulusa . Gaius po spłaceniu pczyczki zabiera niewolnicę i posiada! ją przez 13 miesięcy. Na skutek zasiedzenia ( usurcceptio fiduciac causa) bez względu na dobrą wiarę- i tytuł ( nie potrzebna i es: rcmancypacja) nabył własność niewolnicy . Aulus nie ma skargi przeciwko Gaiusowi (gdyby termin zasiedzenia nie minął Aulus mógłby wytoczyć rei vindicatio ale Gaius otrzymałby od pretora exceptio doli)

KAZUS 71

Nie gdyż zastaw zabezpieczał całą wierzytelność ( był prawem akccsorymym - gasi dopiero w chwili wykonania zobowiązania) i nie mógł istnieć bez niej .

KAZUS 72

Spurius musi oddać Luciusowi zastaw, gdyż ten spełnił całkowicie zobowiązanie które zabezpieczał. Dopiero od konstytucji cesarza Gordiana 239 n.e. wierzyciel mógł zatrzymać zastaw jeśli miai wobec dłużnika inną jeszcze wierzytelność (pignus Gordianum).

KAZUS 74

Gaius był posiadaczem niewolnika , został pozbawiony posiadania , przysługuje mu zatem interdykt z grupy ref.ner.dae possessionis, o zwrot naruszonego posiadania . Mozę posłużyć się interdyktem utrubi przeciw Appiusowt. Pretor nakazywał aby przy posiadaniu utrzymał się ter., kto przez większą część roku licząc wstecz od'wydania ir.tcrdyktu , posiadał sporną rzecż nec vi, :iec calni, nec prccario . Każdy z adwersarzy ma prawo doliczyć czas posiadania poprzednika, od którego nabyli rzecz zgodnie z prawem oraz czas dzierżenia ( possessio naturalis ) detentora . Z tego wynika , ze Appius - 7 m., Gaius - 5 m. wygra Appius.

KAZUS 75

Maeviusowi przysługuje interdykt z grupy recuperandae possessionis - dc vi armata . Był to interdykt przysługujący posiadaczowi wyzutemu z posiadania przy użyciu siły zbrojnej be/ względu na to czy był posiadaczem wadliwym czy nie . Pretor nakazywał na odstawie ceao interdyktu zwrócić posiadanie przeciwnikowi. Lucius mógł siłą odebrać rzecz prekarzyście ale nie przy utyciu uzbrojonych niewolników ( prekarzysta nie mógł posłużyć się. interdyktem undc vi przeciwko właścicielowi). Lucius mógł odzyskać posiadanie również na mocy ir.terdyktu dc prccario.

KAZUS 76

Appius może skierować przeciwko sąsiadowi actio negatoria (ochrona petytotyjna ), o naruszenie jego uprawnień . W prawdzie sąsiad nie rości sobie prawa dc przechodu (i:er} ale sposób rzeczywisty narusza uprawnienia właściciela . Appiusowt przysługuje też ochrona posesoryjna ( uti possidetis ), może również uniemożliwić przechód sąsiadowi np. ogradzając grunt. Sąsiad jest w drodze do zasiedzenia służebności jeśli Appius nic zareaguje .

KAZUS 77 , ;

Mareus wygra w postępowaniu inierdyktalnym przeciwko Gaiusowi . gdyż jest w stosunku do niego posiadaczem niewadliwym , a jako prekarzyście przysługiwała mu ochrona intcrdyktalna .

KAZUS 78