l11

204 LUBOMIMSKJ: WVHOIt l'ISM

Nad Tacyta tedy żaden jeszcze dowcipniejszym i krótszym stylem nie napisał historyjej. Paterculus⁹¹ jest też historyk rzymski, barzo podobny Tacytowi stylem i rzeczą, ale daleko mniej pisał niżeli on; cokolwiek przędę wypisał dosyć dobrze, ale nie tak zwięźle ** jako Tacyt. Silę'* Jednak Tacyta naśladował, tak dalece, że i niektóre słowa prawie Jedne z Tacytem albo mało co rożne napisał. Jako z tych słów Tacytowych zrozumieć się może. To jest, napisał tam Tacyt z pewnej okazy jej: Qwae jato moneta guamuis significata non tńfantur '**. Paler-culus też znać go naśladując, mało co odmieniws toż prawie wyraził, gdzie tak mówi: Non utrnntur quoe jato mement, non minus signijicata quam neplecta ^|CJ. Stąd tedy osądzić każdy może, że ponieważ tak dawno Paterculus Tacyta naśladował, iż jeszcze w ten czas musiał być w wielkiej u starożytnych, co po nim żyli, osty-macyjcjFlorus¹⁰¹ nie lak historyją. jako krótkie zebranie historyjej pięknym i rzetelniejszym nad Tacyta stylem opisał; miły jest bardzo i łagodny do czytania, ale coż. kiedy tak krótki ze aż int komentarze na niego ^m pisać musieli. Nad niego-m żadnego nie czytał historyko,

W Paterculus Vclfrtwr tw pierwszym wieku n. ery) — autor .raosu historii Rzymu do r. 30 w dwóch larfwnch. - których pierwsza w większej częłci znetnęła.

•* fwlfćłe — tak w nutour.; w ptorwodr. więzło.

" »Uę — tu: bardzo.

»*• quQ,’_. rtfaunir — „to, co losem przeznaczono, nie da się uniknąć, choćby nawet zostało zapowiedziane".

'** mać — tu: widocznie, SfliidŁ '« non.„ n*gt*cta — „to. co czeka i przeznaczenia, nic da się uniknąć ani zapowiedziano, ani pomijane".

U- icn C.-OJ • o tym cwwdo (wyrazy tego typu w r.tpoL pisano przeważnie rozdzielnie!; eotyinacyja (z tac. oeitimaiio) — szacunek, poważanie.

"• Floras l.. A. — historyk nynuki ok . r. 120 napisał, słownie według Llwiusza. żary* historii rrymsldej do śmierci Augusta.

^,,ł no «iepo — do niego

którego by styl bar ziej mi się podobał, w tym tylko szko-dzien sobie ^,"*₁ że więcej nie pisał. Sallustius^,w: zaś najwymowniejszym nad wszystkich innych stylem rzecz swoją napisał, nie tak zwięźle jako Tacyt ale wyborniejszymi słowy, nic ma jednak żadnych tak ciekawych maksym politycznych jako Tacyt, w mowy jednak, opisania żywe i piękne sentencyje jest barzo obfity, tak dalece, że czytającym wielkie czyni ukontentowanie ^,M. Kommentarze Juliusza cesarza ^łW. lubo prostym są napisane stylom, rzecz jednak — mianowicie wojenną -tok rozsądnie mają wypisaną, że Ich w każdej wojennej radzie śmiele hetman i wojennik rozumny na przykład zażywać może. Ksenofon ^lł" także. Greczyn, poważnym a przyrodzonym stylem o każdej materyi rozsądnie dy-sr.kuruje, że się czytającemu na silę dowodów przydać może Lłvius ¹¹¹ wielką historyją dobrze dosyć do infor-mncyjej wiekom podał ^m. w stylu jednak żadnej zazdrości po sobie nie zostawił ^ł,\ bo sic barzicj obszernie niż

izkodzien łobie — innemu sobie zaszkodził /sskodslen — niezlozonn forma pnymlotnlkn, Jftk „wcińł", ,,ryw“).

^,M Sałłuutiui 6'. C Oc I wieku pned n. c.) — autor dziel o spisku Kntyhny, o wojnie z Jugurtą. Zachowały się tez fragmenty Jego Hiatoriae.

Lubomirski w f tylu dziel historycznych rzcwpólnlo ccnl obritoSć rnów. opisów' i sentencji.

’** Sn lo Gamrncniarik (Pamiętniki) Juiiuizn Cezara o wolnie prowadzonej w Gulii.

"• Kamo fon — Ktmofoni (434—359). uczeń Sokratesa, pa-mięinikarz, historyk siccki (Wyprawa Cyruna, Cyropcdtu, Historia Grecji itd.),

^1.1    Lit/iai THiu (59—17) — liistoryk rzymski. Główne Jego dziełu to historio rzymikii od aiotenln Rzymu do r. 9 przed Chr. Mb urbe coiutłtn). w 142 księgach, z czego zachowało sic tylko 35 i fragmenty z innych kriąg,

^1.1    dohne dosyć tfu iu/ormacyjcj wiekom podał — Ink w nu-togr.; w plcrwodr. dobrze podał.

“* zazdrotfrł- nfe zostawił — nie budził zazdrości.