40. Znieczulenie pacjentów w podeszłym wieku 1141
Obok bardzo często występującego nadciśnienia w porównywalnie dużym procencie (20-30%) występuje u ludzi starszych niedociśnienie orto-statyczne, zależne od pozycji ciała. Ważną tego przyczyną jest zmniejszona aktywność barore-ceptorów; mogą tu także odgrywać pewną rolę zaburzenia czynności układu autonomicznego oraz cukrzyca. Anestetyki i leki uspokajające mogą nasilać niedociśnienie, co powoduje szczególnie przy zmianach pozycji pacjenta niebezpieczne spadki ciśnienia tętniczego w okresie około-operacyjnym.
Częstość występowania niewydolności krążenia wzrasta z wiekiem. Najważniejszymi przyczynami są choroba niedokrwienna serca i nadciśnienie tętnicze. Wzrasta przez to ryzyko znieczulenia ogólnego i operacji. Dlatego przed zabiegiem konieczne jest odpowiednie leczenie internistyczne. Jednak profilaktyczne stosowanie naparstnicy u ludzi starszych bez objawów niewydolności krążenia jest, wg obowiązujących poglądów naukowych, przeciwwskazane. Należy także wspomnieć, że u pacjentów tych dochodzi często do przedawkowania naparstnicy. Jej działanie jest nasilone przez hipokaliemię (leczenie diuretykami!).
Częstość występowania zaburzeń rytmu serca pod różnymi postaciami wzrasta z wiekiem. Pojedyncze skurcze dodatkowe nadkomorowe są stwierdzane w holterowskim badaniu EKG u 88% mężczyzn i 78% kobiet w wieku podeszłym. Podczas próby wysiłkowej na ergometrze skurcze ektopicz-ne występują częściej niż u ludzi młodych. Najczęstszą przyczyną komorowych skurczów dodatkowych jest choroba niedokrwienna serca, ale można je także zaobserwować u pacjentów z prawidłowym wynikiem koronarografii.
U chorych w wieku podeszłym niewydolność oddechowa jest drugą co do częstości występowania przyczyną zgonów. Pacjentów z przewlekłymi schorzeniami płuc dotyczy to 4-krotnie częściej niż zdrowych. Znaczącą rolę odgrywają tu przewlekłe obturacyjne schorzenia układu oddechowego (rozedma płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma), które aby zmniejszyć ryzyko, wymagają wcześniejszego leczenia.
Ryzyko znieczulenia i operacji wzrasta z wiekiem. Prawdopodobnie jednak sam wiek stanowi mniejszy czynnik ryzyka niż choroby towarzyszące i rodzaj operacji. Śmiertelność jest zwiększona w przypadku chorób układu krążenia i oddychania, zabiegów ze wskazań nagłych oraz operacji w zakresie klatki piersiowej i jamy brzusznej.
Zasadniczo również w starszym wieku możliwe są duże operacje; ich powodzenie zależy jednak od stanu chorego przed operacją. Najprostszym parametrem służącym do oceny ryzyka przed operacją jest w dalszym ciągu klasyfikacja wg ASA. Wydaje się, że u pacjenta w starszym wieku zaliczonego do grupy III i IV ryzyko znieczulenia i operacji jest większe niż u młodszego zakwalifikowanego do tej samej grupy. U pacjentów z grupy I nie ma prawdopodobnie żadnej różnicy.
Wszystkie leki służące do premedykacji ludzi w starszym wieku są właściwie stosowane w niższych dawkach niż u osób młodszych. Jeżeli pacjent w pomieszczeniu przygotowawczym jest bardzo pobudzony, można dodatkowo podać leki drogą dożylną.
Do premedykacji nadaje się np. diazepam w dawce 5-10 mg p.o., uzupełniony w razie potrzeby opioidem w małej dawce (zob. rozdz. 18). Powinno się unikać podawania leków wagolitycznych. Jeżeli podaje się atropinę, trzeba pamiętać o zależnej od wieku oporności na jej działanie przyspieszające akcję serca.
U ludzi starszych, w zależności od wskazania, mogą być stosowane następujące metody znieczulenia:
- znieczulenie złożone z użyciem opioidu, mieszaniny podtlenku azotu z tlenem i środka zwiotczającego,
- TIVA,
- znieczulenie wziewne,
- znieczulenie regionalne.