3623316821

Heterogenność osób w wieku podeszłym chorujących na cukrzycę

Pacjenci w starszym wieku chorujący na cukrzycę znacznie różnią się stopniem samodziel-

Według zaleceń Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego cukrzycę można rozpoznać także na podstawie odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA_lc) >6,5% <>48 mmol/mol)'’. PTD nie zatwierdziło tego kryterium rozpoznawania cukrzycy ze względu na brak standaryzacji oznaczenia tego parametru w Polsce. Jednak w przypadku nieprawidłowej glikemii na czczo i niemożności wykonania testu obciążenia glukozą odsetek HbA_|( może pomóc w podjęciu decyzji o ewentualnym wdrożeniu farmakoterapii.

Odmienności symptomatologiczne hiperglikemii w wieku starszym

U wielu pacjentów cukrzyca może przebiegać bezobjawowo. Na zmianę obrazu klinicznego cukrzycy mogą dodatkowo wpływać liczne choroby towarzyszące i zmieniona aktywność życiowa osób starszych. Diureza osmotyczna, będąca typowym objawem hiperglikemii, może manifestować się nykturią, nietrzymaniem moczu, częstymi infekcjami układu moczowego, a w następstwie zaburzeniami snu. W związku z podwyższającym się wraz z wiekiem progiem nerkowym dla glukozy może przebiegać bez typowo występującego cukromoczu. Osłabione odczuwanie pragnienia w dalszej kolejności może prowadzić do odwodnienia, przewlekłego zmęczenia, obniżonego nastroju i apatii, nia refrakcji i osłabienie ostrości widzenia mogą skutkować zmniejszeniem aktywności ruchowej i zwiększać ryzyko upadków. Wymienione powyżej objawy, powszechnie kojarzone z procesem starzenia, powinny jednak skłonić

na celu aktywne poszukiwanie cukrzycy. Opóźnione gojenie ran, obniżony próg odczuwania bólu, chromanie przestankowe, przebyty udar niedokrwienny mózgu i ostry zespół wieńcowy mogą być powikłaniami nierozpoznanej wcześniej cukrzycy¹⁰.

Z wymienionych powyżej powodów bardzo istotne jest prowadzenie badań przesiewowych w kierunku cukrzycy. Według zaleceń PTD gli-kemię na czczo należy oznaczać przynajmniej co 3 lata u osób jiowyżej 45. roku życia, natomiast w grupach ryzyka cukrzycy co rok, niezależnie od wieku. W grupie pacjentów po 65. roku życia rzadko zdarzają się osoby, u których nie stwierdza się choćby jednego czynnika ryzyka tej choroby. Należą do nich: nadwaga lub otyłość, mała aktywność fizyczna, nadciśnienie tętnicze, stan przedcukrzycowy stwierdzony w poprzednim badaniu, dyslipidemia, choroby sercowo-naczy-niowe, dodatni wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy, a u kobiet dodatkowo urodzenie dziecka ważącego ponad 4 kg⁴. U chorych z otępieniem oznaczenie stężenia glukozy należy dodatkowo wykonać po włączeniu neuroleptyków¹¹.