larsen1379

51. Ortopedia 1379

rób. Operację przeprowadza się w pozycji na plecach i trwa ona zwykle 2-A godz. W przypadku zastosowania opaski hemostatycznej śródoperacyjnie nie występuje krwawienie, ale w okresie pooperacyjnym należy się liczyć z utratą krwi ok. 500-1000 ml, a czasami większą. Dlatego podaż ki wi może okazać się niezbędna. Ból pooperacyjny jest zwykle znacznie nasilony. Operację można przeprowadzić w znieczuleniu ogólnym oraz także w połączeniu z ciągłym znieczuleniem zewnątrzoponowym lub za pomocą metod znieczulenia regionalnego.

5.3.1    Znieczulenie ogólne

Podczas dłużej trwających operacji powinno się zastosować znieczulenie ogólne. Z powodu znacznych dolegliwości bólowych w okresie pooperacyjnym, poleca się już przed zabiegiem założenie cewnika zewnątrzoponowego, który można wykorzystać śródoperacyjnie, a także później do pooperacyjnej terapii bólu.

5.3.2    Znieczulenie regionalne

Z różnych typów znieczulenia regionalnego, do protezowania stawu kolanowego przede wszystkim przydatne jest znieczulenie podpajęczynówkowe (także jednostronne z wykorzystaniem roztworu hi-perbarycznego), ze względu na pewne działanie, a następnie ciągłe znieczulenie zewnątrzoponowe (większy odsetek niepowodzeń w porównaniu ze znieczuleniem podpajęczynówkowym). Blokady splotu lędźwiowego stosowane są rzadziej.

J Zastosowanie opaski hemostatycznej na udzie w celu opróżnienia kończyny z krwi wymaga zablokowania n. udowego, n. skórnego bocznego uda, n. zasłonowego i n. kulszowego.

Blokada nerwów obwodowych. W celu uzyskania analgezji chirurgicznej podczas stosowania opaski hemostatycznej na udzie należy zablokować wszystkie cztery nerwy kończyny dolnej: n. udowy, n. skórny boczny uda, n. zasłonowy i n. kulszowy (zob. rozdz. 24). Nerwy te można blokować pojedynczo lub przez blokadę 3-w-1 połączoną z blokadą n. kulszowego. Najważniejszą korzyścią w porównaniu ze znieczuleniem podpajęczynówkowym i zewnątrzoponowym jest niewielka blokada układu autonomicznego. Postępowanie to jest jednak skomplikowane, wymaga zastosowania dużej ilości środka znieczulającego miejscowo i nie zawsze powoduje całkowitą analgezję chirurgiczną.

5.4 Zabiegi w obrębie

podudzia, kostek i stopy

Operacje w tym obszarze można przeprowadzić w znieczuleniu ogólnym lub stosując technikę znieczulenia regionalnego - blokadę stopy, znieczulenie podpajęczynówkowe, znieczulenie zewnątrzoponowe (zob. rozdz. 5). Jak to już przedstawiono w rozdz. 24, stopa jest zaopatrywana przez n. udo-wo-goleniowy (z n. udowego) oraz przez pochodzące z n. kulszowego gałęzie n. piszczelowego, n. łydkowego i n. strzałkowego. Nerwy te można blokować w okolicy kolana albo w obrębie kostek.

Blokady w obszarze kolana. Następujące trzy nerwy można zablokować w dole podkolanowym: n. udowo-goleniowy, n. strzałkowy i n. piszczelowy (postępowanie techniczne i obszar znieczulenia -zob. rozdz. 24). Blokady te umożliwiają przeprowadzanie zabiegów w obszarze podudzia i stopy.

Blokady w obrębie stopy. W okolicy kostek można zablokować n. piszczelowy, n. łydkowy, n. strzałkowy głęboki i powierzchowny oraz n. udowo-goleniowy. Łączne znieczulenie tych nerwów jest określane jako blokada stopy. Postępowaniem alternatywnym do blokady stopy może być współ-blokada śródstopia.

Blokady w obrębie palców. Blokady te (zob. rozdz. 24) można przeprowadzić w celu wykonania małych zabiegów w okolicy przodostopia lub palców, np. usunięcia paznokcia, amputacji palca, korekcji palców młotowatych.

Odcinkowe znieczulenie dożylne. W celu uniknięcia podawania dużej ilości środka znieczulającego miejscowo, odcinkowe znieczulenie dożylne kończyny dolnej stosowane jest zazwyczaj tylko do zabiegów na dystalnej części podudzia i stopie. Ten sposób postępowania odpowiedni jest przede wszystkim dla pacjentów leczonych ambulatoryjnie (szczegóły - zob. rozdz. 24).

6 Operacje skolioz

Skolioza jest to boczna deformacja kręgosłupa w odcinku piersiowym z towarzyszącą rotacją kręgów i z odkształceniem żeber. W odcinku piersiowym kręgosłupa występuje kifoza, w szyjnym i lędźwiowym - lordoza. Skolioza może być idiopa-