larsen1377

51. Ortopedia 1377

i zatorowości płucnej. Te wyniki badań pojedynczych autorów wymagają jednak jeszcze dalszego potwierdzenia.

Metody znieczulenia regionalnego do operacji na kończynie dolnej:

-    biodro: znieczulenie podpajęczynówkowe, ze-wnątrzoponowe, blokada splotu lędźwiowego,

-    kolano: znieczulenie podpajęczynówkowe, znieczulenie zewnątrzoponowe, blokada 3-w-l, blokada n. udowego, blokada n. kulszowego,

-    podudzie: znieczulenie podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe, blokada n. kulszowego, blokada udowo-kulszowa, blokada n. kulszowego i n. udowo-goleniowego w okolicy kolana,

-    staw skokowy: jak w przypadku podudzia,

-    stopa: znieczulenie podpajęczynówkowe, blokada n. kulszowego, blokada stopy, blokada w obrębie śródstopia, odcinkowe znieczulenie dożylne.

5.1    Całkowita alloplastyka stawu biodrowego

Operacje przeprowadza się zazwyczaj w ułożeniu pacjenta na boku, w celu ułatwienia działań chirurgicznych. W czasie operacji poszerza się panewkę i wymienia ją na sztuczną, głowę kości udowej usuwa się, a do kanału kości udowej wprowadza się metalową protezę. Umocowanie protezy następuje za pomocą cementu kostnego (zob. wyżej) lub bezcementowo. Operacja może przebiegać z dużą utratą krwi, dotyczy to zwłaszcza reallopla-styki stawu, dlatego poleca się w okresie przedo-peracyjnym zebranie krwi własnej pacjenta. Czas trwania zabiegu wynosi przeciętnie 1,5 godz., ale czasami może trwać wiele godzin.

Powikłania aloplastyki stawu biodrowego:

-    masywna utrata krwi;

-    reakcje na zastosowany cement kostny: spadek ciśnienia tętniczego krwi, hipoksemia;

-    zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna;

-    uszkodzenia nerwów;

-    złamania kości udowej, dyslokacja biodra;

-    zakażenia.

5.1.1    Znieczulenie

Protezowanie stawu biodrowego można przeprowadzić w znieczuleniu ogólnym lub w blokadzie centralnej. Jeżeli spodziewana jest duża utrata krwi, np. podczas realloplastyki stawu, powinno zostać wykonane znieczulenie ogólne. Zasadniczo można użyć zwykłych metod znieczulenia ogólnego, a jeśli istnieje taka potrzeba także w połączeniu z ciągłym znieczuleniem zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym.

Znieczulenie regionalne. Z metod znieczulenia regionalnego szczególnie odpowiednie jest znieczulenie podpajęczynówkowe, gdyż gwarantuje całkowite znieczulenie i zwiotczenie mięśni. Wykonywane jest również znieczulenie zewnątrzoponowe, jednakże w przypadku zastosowania długo działających środków znieczulających miejscowo, takich jak bupiwakaina i ropiwakaina, zwiotczenie mięśni jest słabsze. Podobne zastrzeżenia odnoszą się także do skomplikowanych blokad splotu lędźwiowo-krzyżowego.

f Do przeprowadzenia alloplastyki stawu biodrowego wymagany jest obszar znieczulenia do Th 10.

5.1.2    Metody nadzoru

Rodzaj zastosowanych środków nadzoru zależy przede wszystkim od stanu ogólnego pacjenta i od spodziewanej utraty krwi. Wystarczające monitorowanie prowadzi się za pomocą następujących metod:

-    monitorowania EKG,

-    kaniulacji tętnicy,

-    cewnika w żyle głównej,

-    pulsoksymetrii, kapnometrii,

-    cewnikowania pęcherza moczowego.

Kaniulacja tętnicy jest wskazana przede wszystkim podczas realloplastyki stawu biodrowego, ponieważ może tutaj wystąpić bardzo szybka masywna utrata krwi ze spadkiem ciśnienia tętniczego, a także u pacjentów w złym stanie ogólnym.

5.1.3    Utrata krwi

Jak już przedstawiono, podczas operacji protezowa-nia stawu biodrowego mogą wystąpić masywne krwawienia. Szczególnie podczas realloplastyki stawu, utrata krwi może czasami kilkakrotnie przewyższyć objętość krwi danego pacjenta. Środki zaradcze podejmowane w celu zmniejszenia utraty krwi i uzupełniania objętości wewnątrznaczyniowej to:

-    podciśnienie kontrolowane,

-    blokada centralna,