mechanika13

momentową (moment ogólny). Na rys. 1.30b pokazuno sposób przyjmowania końcowych reakcji w przypadku pręta.

»>

Rys. 1.30

4. Podjyora szrywno-przesuwna

Podpora ta umożliwia przesuw w wybranym kierunku. Na rys. 1.3la pokazano uproszczony symbol podpory z przesuwem pionowym oraz modelowanie za pomocą więzów elementarnych. Punkt A jest nazywany teoretycznym punktem podparcia. Reakcje przenoszone przez więzy elementarne (dwie siły) redukuje się do punktu A. otrzymując jedną reakcję siłową i reakcję momen tową. Na rys. 1.3 Ib pokazano pełny symbol graficzny podpory, a na rys. Ule — sposób przyjmowania końcowych reakcji w przypadku pręta.

at

A
;	A	3-	A		A	. %	&
		i_
	*

b)

c)

"a

A

Rys. 1.31

26

Statyka. Podstawy teoretyczne

1'mIim /» ni:i tarci ze sobą

Nit »ys I 32a pokazano połączenie przegubowe dwóch tarcz oraz jego model W pmiuci układu dwóch więzi elementarnych zbieżnych w przegubie. Na i\ I 32b pokazano połączenie sztywne dwóch tarcz oraz jego model w po-Kiu i układu trzech więzów (jednocześnie nierównoległych, jednocześnie nie-diie/nych).

a>

Rys. 132

• roroetryczna niezmienność układów płaskich

iKflnicje

1    Układ tarcz nazywamy wewnętrznie geometrycznie niezmiennym (WGN), jeśli można go zastąpić jedną tarczą.

2    Układ tarcz nazywamy geometrycznie niezmiennym (GM, jeśli jest nieruchomy względem ostoi.

V Układ tarcz nazywamy geometrycznie zmiennym (GZ), jeśli możliwy jest ruch układu względem ostoi.

Zasady budowy układów WGN

1    Trzy tarcze połączone za pomocą przegubów tworzących trójkąt są układem WGN (aksjomat statyki, rys. !.33a).

2    Dwie tarcze połączone za pomocą przegubu i więza elementarnego o osi nieprzechodząccj przez przegub są układem WGN (rys. 1 33b).

ł. Dwie tarcze połączone za pomocą trzech więzów elementarnych, jednocześnie nierównoległych i jednocześnie niczbieżnych tworzą układ WGN (rys. 1.33c).

a)    Ki    c>

Rys. 1.33

27

Statyka Podstawy teoretyczne