przywiązanic Iw—)ril czytelników do określonej formy tradycji narodowej czy wręcz do wielopokoleniowych wzorów zachowań wykształconych w kulturze szlacheckiej Analiza jednej zaledwie postaci z tak obszernego kręgu wydawać się może zawężeniem problemu, zw la czcza że wobec wymogów metody strukturalnej należałoby poddawać analizie parę głównych bohaterów Potopu, ale dotarcie do systemu kultury szlacheckiej nie jest możliwe bez szczcgó-lowcgo przyjrzenia się etosowi kobsety. Na niej bowiem spoczywały główne obowiązki wychowawcze w- okresie najintensywniejszego rozwoju dziecka i ona praktycznie utrzymywała ciągłość wzorów kobiecej edukacji.
Powieść Sienkic* icza. której czytelniczy sukces zdaje sie świadczyć o kulturowej wiarygodności autora, dostarcza interesującego materiału dla przebadania tego etosu. Tym samym wypowiedzi współczesnych pisarzowi krytyków literackich. dostrzegających niektóre ccchvpostaci Oleńki, taofg pomóc w wytycaate UaraaM^fl przrzr miue w