Obraz041

dzenia sobie z sytuacją doświadczaną przez klienta i poszukiwania dalszych, pożądanych rozwiązań. Można przykładowo w tym celu posłużyć się tech-; niką skalowania i zapytać klienta:

^r- w skali od 0 do 10, gdzie 0 oznacza, jak Pani się czuła bezpośrednio po tej sytuacji, a 10 oznacza, że daje Pani sobie radę lepiej, niż kiedykolwiek mogłaby Pani w ogóle przypuszczać, jak Pani sobie daje radę w tym momencie? i

Skalowanie stwarza także możliwości określenia kolejnego kroku na dro-; dze do zmiany, rozpoznania siły motywacji, czy wiary klienta w poradzenie sobie z tym, z czym się zmaga.

Po ds u ino wanie

Reasumując rozważania na temat specyfiki modelu Podejścia Skoncei\ trowanego na Rozwiązaniach należy podkreślić, iż głównym obszaręnj w pracy z klientem jest poszukiwanie rozwiązań, które nie zawsze musz, być, i zazwyczaj też nie są bezpośrednio powiązane z problemem klientą W praktyce oznacza to z jednej strony mniejsze zainteresowanie natuj Samego problemu, jego przyczynami, czy objawami. Z drugiej zaś* więksg przywiązywanie uwagi do tzw. wyjątków, czyli tych momentów, które_ą zgodne chociażby w pewnym stopniu z oczekiwaniami klienta i.same w sę bie zawierają jakąś cząstkę pożądanych przez niego rozwiązań. Ponadt z punktu widzenia efektywności pomocy istotna jest także koncentracja n teraźniejszości, a także przyszłości, gdyż pozwala ona na określenie potrze oraz potencjalnych celów klienta,, które są dla niego ważne i wzmacniają^ motywacje do działania. Z kolei koncentracja na zasobach, wiara w potengjj człowieka służą kreowaniu oraz podtrzymaniu nadziei na zmiapg. Istotri w wymiarze praktycznym jest także uznanie, równorzędnośc i stron relacji^ mocowej, czyli klienta i pomagacza. Obaj traktowani są jak eksperci. Piei3 szy jest ekspertem od swojego życia, własnych wyborów, drugi od.pomagl nia, zadawania stosownych pytań, podejmowania wskazanych interwencj Właśnie owa rezygnacja z omnipotencji pomagacza na rzecz liczenia si z opiniami, pomysłami, potrzebami, możliwościami, itp. samego klienta w) różnią ten sposób pracy spośród wielu innych alternatywnych możliwość czyniąc go nie tylko przyjaznym klientom, ale przede wszystkim także s* mym pomagaczom.

Rozdział V

Praca Socjalna Skoncentrowana na Rozwiązaniach - relacje i strategie postępowania

Wprowadzenie

W rozdziale tym przedstawię krótkie wyjaśnienie terminu Praca Socjalna Skoncentrowana na Rozwiązaniach oraz postaram się ukazać jej praktyczny wymiar. Oprócz charakterystyki relacji pomocowej pomiędzy klientem a pracownikiem socjalnym opiszę także pomocne strategie postępowania, obrazując je licznymi przykładami dialogów z własnej praktyki. Co zrozumiałe, prezentowane treści ograniczą się jedynie do tzw. pozamaterial-nej pracy socjalnej, tj. nie obejmą tych aspektów działalności pracownika socjalnego, które związane są z udzielaniem i administrowaniem przez niego •'óżnymi świadczeniami finansowymi, czy materialnymi. Ponadto warto zwrócić także uwagę, że współcześnie zakres pracy socjalnej wydaje się coraz bardziej poszerzać, obejmując różne dziedziny praktyki pomocowej począwszy do poradnictwa, doradztwa zawodowego, poprzez interwencję kryzysową, aż po terapię i oddziaływania profilaktyczne, czy resocjalizacyjne, ^d z założenia w rozdziale tym ograniczę się do opisu głównych strategii, klóre mają uniwersalny charakter i znajdują zastosowanie w różnych obszaru działalności zawodowej pracownika socjalnego.

Jedną z podstawowych czynności pracownika socjalnego jest przeprowadzenie wywiadu (także środowiskowego) i zebranie niezbędnych informacji, stanowiących podstawę do projektowania dalszych działań, w tym przyzna-^VVa,iia określonych świadczeń. Sam wywiad nie jest jednak tylko i wyłącznie ^e,‘\pem gromadzenia informacji. Jest przede wszystkim procesem na wiązy-