słowiańskich powstały nowe spółgłoski, nie znane językowi praindoeuropejskiemu ani wczesnoprasłowiańskiemu (por. § 68): zmiękczone czylispaiatalizowane (przezsamogłoski przednie) oraz miękkie czyli paiatalne (zmiękczoneprzez/).
§ 70. Wpływ samogłosek przednich na poprzedzające spółgłoski. Spółgłoski twarde wargowe oraz zębowe i r pod wpływem następujących samogłosek przednich i, e, ę, b, e stawały się spalatalizowane czyli zmiękczone (por. § 24, 68), np.:
ps.
*poiti
*byti
*korva
Heto
*voda
*vezę
*piti *biti *korve *vb lete *vb vode *veześb
poi. poić być krova lato voda vozę
pic b ’ić krove v leće v voje veżes
Proces miękczenia spółgłosek welarnych przebiegał inaczej. Spółgłoski welarne k, g, x w pozycji przed samogłoską przednią nie tylko ulegały palatalizacji, ale również przesuwały swą artykulację ku przodowi jamy ustnej, skutkiem czego k ^ ć lub c \ g ^ z lub f ,x ^ s lub Zjawisko to nosi nazwę palatalizacji spółgłosek welarnych (tylnojęzykowych).
§ 71. Pierwsza pałatalizacja k, g, ch. Pierwsza pałatalizacja spółgłosek welarnych polegała na przejściu k, g, x przed samogłoskami przednimi ip e, ę, b, epr, 1 \ w c, z, ś:
Np.: ps, *męka : (*mękiti ^ ) męćiti poi. męka : męćić *pekę : (*pekesb ^) pećesb pekę : pećes
*noga : (*nogbnbjb ^) nozbnbjb noga : nożny
*dorga : (*dorgbka ^ ) dorzbka droga : dróżka
*suxbjb : (*suxiti ^) susiti suxy : snsyć
Pierwsza pałatalizacja A:, g, x dokonała się na gruncie prasłowiańskim jeszcze przed rozpadem prasłowiańszczyzny na trzy zespoły dialektalne. Dzięki temu wyniki jej zostały odziedziczone przez wszystkie języki słowiańskie, np.: poi. męka : męczyć, ros. muka : mućit \ s-c-s męka : męćiti; poi. mogę : możesz, ros. mogn : możes, s-c-s mogę : możesi; poi. suchy : suszyć, ros. swcoj : susit \ s-c-s suxb : susiti.
63