Obraz2

Znaki egzystencjalne. Każe to nam wspomnieć o _c„. cjalnym kanale komunikacji, czyli o wykorzystywaniu jako i znaków niektórych istniejących elementów rzoczywistej ^ pewnych ludzkich zachowań. W porządku historycznym p„_pr ^0r^ to przez setki tysięcy lat komunikację języków:,, której wykszt_a| ^,0 się u ludzi sytuujemy ok. kilkadziesiąt tysięcy lat temu Użyv . czasem bliskiego znaczeniowo terminu „komunikacja niewoiC? ^ jednak wyklucza on werbalizację w myślach (konccptualiyaci_V)    ¹

maną wprawdzie od głosowej realizacji, ale nie od i_vwka _u *^<HJe' Mówiąc o znakach egzystencjalnych wskazujemy na dziedzin i s>luacje. w których sprawy zarówno błahe, jak i fundm » rozstrzyga się nie słowami, ale czynami. To wydaje m_v ,_)C/^lCn!a^^nc ale ze względu na oczywistość zdarza się nam pomijać ten ^ w interpretacji zjawisk kulturowych, jakby należał do u w irunł?"⁰* przyrodniczych — obecnych zawsze i wszędzie. w,ę_t Po,\iJ pominięciu.    gających

w tragicznej histon. konfliktu między Bolesławem kv ustym ajego starszym bratem Zbigniewem była przełomowa d?T w której niezrozumienie zachowań doprowadzi ,, d .    ' ^lla-

ro^zwtęku Oto po kilku próbach odzyskania władz!

Zbigniew - z wygnania w Pradze prosi iln H ' ,    ^

jako wasala , dal mu kilka grodów BoLlaw z,.    ^pr/-^vJ^s

kiem, że Zbigniew ..nie będzie okazyw I m l, ' ^P°^d W

jak pan udzielny".    ‘ Pychy, .int zachowywał się

fo Poddaństwa i^kom    ^g,UP'^Ch- ^,,,eP™”'> Pr/v,T/ec/onc-

ni. jak S"ⁿ'^C " ^POk0r"^CI ' » .......a_ją«,

^7l^,y'^{U ,n,dam}''    wygnani

^ fcssi....................

»;    ■“^t" ⁱ“- •» Azsstzsr    *

SS*    ,;"^k'^,pr“^cji «■*>»»

ⁿP sluszn" ^{W 3dzy ZW|}crzchniei w o    -^v8ⁱlądały) jako wyrazu jego

££35°S^^.^awa. niejako

Z którym    ^{e fPlwia}> przytaczma m^J’    ^

^Iyni*    ^tu niemiecki obyczaj,

r “ ‘    ”* ~s;r

wousty 'V r. ¹ '35.

Przykłady ■lustrują jednak jedynie gest uznania feudalne!

wyższości jednego władcy przez innego. Nie byl ,o ges. jednoznaczny, skoro Kronikarz zgłasza niewiedzę co do sposobu, w jaki obser-wator/y mogli takie zachowanie Zbigniewa interpretować.

A niektórzy rozumni ludzie na inny sposób to sobie wytłumaczyli niż może ^ Zbigniew to myślał, . taką radę podsunęli Bolesławowi, której uwierzywszy natychmiast pożałował. zawsze będzie żałować, żc jej posłuchał; takim, mianowicie jj₀vvy podjudzali jego ludzkie uczucia „len człowiek takimi nieszczęściami przykuty.'na tak długie zesłany wygnanie, zaraz przy pierwszym pojaw,emu się. Ichoć] niepewny jeszcze wiciu rzeczy, występuje z taką pychą , okazałością - cóż uczyni * przyszłości, gdy mu się udzieli jakiejkolwiek władzy w królestwie polskim?”

Nic ma w tej interpretacji konkretnego zarzutu o wykonanie mieczowego gestu suwerena. Doradcy muszą się podpierać sugestią planowanego przez Zbigniewa spisku na życie Bolesława, aby dać mu wystarczający impuls do owego „wielkiego występku" (oślepienia brata), którego opisu /resztą w Kromce Galla nie znajdziemy. Usprawiedliwiając władcę, że działał zapalczywie, ałc za radą „ludzi rozumnych”, więc dla dobra państwa, ubolewa znowu nad wymową zachowań ofiary:

Gdyby bowiem Zbigniew przybywszy (do Polski] postępował pokornie i mądrze, jak przystało na człowieka, który ma prosić o miłosierdzie, a me jak [udzielny] pan. tak jakby miał rz.jdzić próżnie i pysznie to ani sam me poniósłby szkody nic do naprawienia, ani też innych nie przyprawiłby o pożałowania godną winę.

Zakładamy, że Zbigniew miał jakąś możliwość, aby wybrać taką formę zachowania, którą Bolesław musiałby odczytać jako dowód jego uczciwych intencji, jednak z niej nie skorzystał lub jej nie umiał znaleźć.

Skoro niektóre ludzkie zachowania są odczytywane jako wyraz intencji, są więc wiadomościami, a ich dobór, zwłaszcza zas ich interpretacja miewają wpływ na losy narodów, to błędem jest me widzieć tej formy komunikowania i nie dążyć w pracy naukowej do zdobycia wiedzy o repertuarze takich znaczących zachowań.

79