opisy ząbków3

2.7 Podsumowanie: Kształty zębów dolnych

Uwagi ogólne    Rozważania czynnościowe    Powierzchnia przedsionkowa

Zęby sieczne dolne (dens -c:sivus meaioiis i laieralis - rnandibulae; mandibula - żuchwa)

Ząb przedlrzonowy pierwszy dolny (dens praemolaris - rnandibulae, dens praemolaris medialis)

Ząb przedlrzonowy drugi doiny (dens praemolaris - rnandibulae, dens praemolaris laieralis) Ząb większy od zęba czwartego.

Ząb trzonowy pierwszy dolny (dens molaris - rnandibulae)

S>C?C

mole

Kształty zębów

Najmniejsze zęby w uzębieniu człowieka.

Ząb sieczny przyśrodkowy mniejszy od bocznego Obydwa zęby jednokorzer.owe.

Korzenie są bardzo ma'e. dlatego wykonanie wkładów koronowo-korzentowych często bardzo utrudnione lub niemożliwe Odróżnienie stron jest truor.e; tylko ząb drugi ma zaznaczoną cechę kąta

Cecha wypukłości zaznaczona w niewystarczającym stopniu.

Cecha pozwalająca na odróżnienie stron: ząb pierwszy ma tylko jedną, a 2ąb drugi dwie powieiz-chnie starcia.

W niektórych zębach siecznych brzeg sieczny skręcony jest nieco dystalme w stosunku do podstawy korony.

Wymiary zęba pierwszego: szer. k.: 5.2 mm (mezJdyst.)

6.0 mm (wag/jęz.) dł. k.: 9,0 mm cH. całk.: 21,0 mm

Kici dolny (dens caninus - rnandibulae)

Kieł dolny podobny jest do kia górnego we wszystkich cechach, ate jest bardziej wysmukły, tj. węższy.

Ma mniej masywną budowę korony i korzenia Ma wyraźnie zaznaczoną cechę kąta i wypukłości korony.

Wymiary: szer. k.: 6,4 mm (mez,/dyst.)

7,8 mm (wargżjęz.) dł. k.: 11,4 mm dł całk.: 25.4 mm

Ząb czwarty od strony powierzchni żującej ma zarys prawie okrągły.

Jest zawsze jednokorzeniowy.

Podobny bardzo do kła, ale mniejszy i masywniej-szy.

Guzek językowy przypomina silnie rozwinięty lu-berculum dentale.

Wymiary: szer. k.: 6,8 mm (mez./dyst.)

6,8 mm (policzTjęz.) dł. k.: 8.4 mm dł. całk.: 22,0 mm

Jego powierzchnia żująca leży poziomo, ponieważ guzki policzkov.y i językowy są prawie tej samej wysokości.

Ząb jednokorzeniowy.

Występuje w dwóch formach, jako dwu- i trójguzkowy.

Wymiary: szer. k.: 7,5 mm (mez./dyst.)

7.6 mm (policzTjęz.) dł. k.: 8.5 mm dł. całk.: 24,0 mm

Ząb ten Jest zwykle pięcioguzkowy, z trzema guzkami policzkowymi i dwoma językowymi.

Korzenie ma bardzo charakterystyczno:,jeden korzeń mezjalny i jeden dystalny, oba spłaszczone. Ząb szósty występuje także jako ząb czteroguzko-wy.

Wykazuje niewielką ucieczkę korony.

Wymiary: szer. k.: 11,5 mm (mezJdyst.)

10,2 mm (policz./jęz.) dł. k.: 8,3 mm cH. całk.: 22,0 mm

Oba zęby sieczne mają kształt dłuta, korzystny pod względem statycznym, tj. powierzchnie językowe są jedynie nieznacznie wklęsłe. Charakterystyczne wypukłość! czynnościowe zaznaczono są jedynie w nieznacznym stopniu Brzegi sieczne krótko po wyrzynaniu się zębów mają, podobnie |ak w zębach górnych, bruzdki Później ścierają się one do prostej linii.

Ze względu na ścieranie się brzegów siecznych punkty kontaktu leżą nieznacznie poniżej nich.

Wymiary zęba druoiego: szer. k.: 6,2 mm (mez./dyst.)

6.5 mm (warg./jęz.) dł. k.: 9.5 mm dl. całk.: 23,0 mm

Znaczenie czynnościowe kła dolnego jest podobne do znaczenia kła górnego.

Kły kształtem i czynnością wyróżniają się najbardziej ze wszystkich zębów.

Jako antagonistyczne zęby mają pasujące do siebie powierzchnie starcia.

Guzki sieczne zębów dolnych ścierają guzek i listwę brzeżną dośrodkową górnych kłów. odpowiednio do prowadzenia kłowego.

Ząb czwarty wykazuje ucieczkę korony, tj. korona pochylona jest w kierunku językowym.

Ząb czwarty ma podobnie wydatny kąt szyjki. Obie cechy są koniecznością czynnościową, ponieważ przy ruchu bocznym żuchwy aparat zawie-szeniowy zęba będzie obciążony osiowo. Prowadzenie kłowe górnego zęba trzeciego zależy również od zęba czwartego dolnego. Dlatego guzki policzkowe są najbardziej rozbudowane.

Ząb piąty o powierzchni żującej jest właściwym zębem pod względem czynności i kształtu. Wykazuje ucieczkę korony i kąt szyjki, ale mniejszy niż ząb czwarty.

Ma pełny kontakt okluzyjny ze swoim antagonistą. Jego stosunkowo słaby korzeń powoduje, że najczęściej nie można wykorzystać go jako filaru mostu.

Ząb szósty ma dużą powierzchnię żującą. Stosunek powierzchni zewnętrznej korzenia i powierzchni żującej 5:1.

Może przyjmować duży nacisk siły żucia. Korzenie przejmują zarówno przesunięcia strzałkowe, jak i poprzeczne.

Odpowiednio do ucieczki korony, nieznacznie nachylony w kierunku językowym.

Razem z zębami sąsiednimi tworzy krzywą skierowaną ku dołowi, mającą najgłębszy punkt na zębie szóstym.

Ząb szósty jako pierwszy wyrastający ząb stały ustala wysokość zwarcia i szerokość tuku zębowego.

Nie wykazuje zauważalnego kąta szyjki.

Powierzchnia wargowa obi. zębów prawie gładka. Bruzdy pionowe i szyjkowe tylko słabo zaznaczone. Trójkątny kształt diuta powierzchni wargowej i prosty brzeg sieczny prowadzą dc obustronnego przejścia o kształcie kątów ostrych w powierzchnie styczne. Szyjka zęba jest wąska i zbiega się szpiczasto Ząb drugi jest szerszy niz pierwszy i wykazuje jen noznaczną cechę kąta

W obu zębach krawędzie styczne dystalne są zbieżne w kierunku językowym

Ma typowy kształt kła,

- ale węższy w miejscach punktów kontaktu.

Część dośrodkowa brzegu siecznego jest krótsza i leż wyżej niż odśrodkowa Krawędzie styczne przebie gają prawie równolegle. Wyraźnie widoczne są: listwa środkowa, list'* brzeżne, bruzdy pionowe i przyszyjkowe.

Ząb czwarty przypomina masywny kie). Powierzchnia policzkowa jest wyraźnie wypukła Silnie zaznaczona cecha r.

Wydatna hstwa sroanowa która przyszyjkowo przecedzi w wyraźną wypukłość poprzeczną i podłużną Słabo zaznaczone bruzdy przyszyjkowe.

Ząb ten także przypomina masywny kieł.

Jest szerszy od zęba czwa-tego.

Cecha wypukłości i cecha kąta są słabiej zaznaczone Bruzdy i listwy są prawidłowo wykształcone. Krawędzie styczne przechodzą zbieżnie v łukowatą szyjkę zęba.

Na powierzchni policzkowe; obserwuje się trzy guzki podobne do grzbietów górskich.

Wysokość ich zmniejsza sie w kierunku dystalnyrn. Bruzdy podłużne oddzielają guzki.

Na wysokości szyjki występuje znaczna wypukłość po dłużna i poprzeczna.

Linia szyjki jest falista,

Dystalny punkt kontaktu leży wyraźnie niżej ni. mezialny.

102