Organizacja zaplecza pasiecznego001
(1)

winny być rozstawione w odległościach nie mniejszych niż 3 m.

• Rozmieszczenie uli na pasieczysku jest uzależnione od ukształtowania terenu i pomysłowości pszczelarza. Najczęściej ule ustawia się rzędami, skierowane wylotkami na południowy wschód.

Ważne jest określenie liczby rodzin pszczelich, od której można zacząć zakładanie pasieki. Osoby początkujące nie powinny zaczynać od większej liczby niż 10...15 rodzin. W miarę zdobywania umiejętności pszczelarskich można liczbę uli stopniowo zwiększać. Optymalna liczba pni w tym wypadku będzie uzależniona od zasobów pożytkowych w promieniu 2 km od pasieki. Koło o tym promieniu zajmuje powierzchnię 1256 ha i na niej pszczoły powinny w ciągu całego sezonu znaleźć wystarczającą ilość nektaru i pyłku, aby zapewnić sobie byt oraz zgromadzić zapas miodu, z którego skorzysta pszczelarz. W krajowych warunkach, w wystarczająca będzie do tego celu mała altanka lub zaadaptowane pomieszczenie w gospodarstwie przydomowym. Ważne, aby było ono szczelne i niedostępne dla pszczół.

Sprzęt

Do różnorodnych prac pasiecznych potrzebne są specjalne narzędzia i Przybory. Do przeglądu uli niezbędne są:

•    Odzież ochronna służąca do zabezpieczenia pszczelarza przed użądlenia-mi. Może to być fartuch lub kombinezon zapinany pod szyją ze ściśle przylegającymi do rąk mankietami, aby pszczoły nie wchodziły do rękawów. Całość powinna być uszyta z jasnego, gładkiego materiału, łatwego do prania.

•    Siatka ochronna (fot. 1) chroniąca głowę i szyję pszczelarza przed użądle-niami. Ma wygląd kapelusza obszytego bawełnianą tkaniną, u dołu ściągniętą gumką.

•    Dłuto pasieczne Roota (rys. 2, fot. 4)

dymu. W dolnej części zbiornika znajduje się otwór, przez który wtłaczane jest powietrze z mieszka do wnętrza walca.

•    Szczotka (fot. 5) składająca się z jednego rzędu włosia, a służąca do zmiatania pszczół z ramek wycofywanych z gniazda oraz do podmiatania dna ula.

•    Płótno stosowane do nakrywania gniazda w czasie przeglądów uli, zapobiegające w ten sposób rozlatywaniu się pszczół.

•    Krata odgrodowa (fot. 7) przeznaczona do rozdzielenia gniazda od miodni w okresie intensywnego zbioru nektaru przez pszczoły. Wykonana jest z foli winidurowej o szerokości otworów 4,4 mm. Wymiary otworów są tak dobrane, aby robotnice przechodziły przez nie z łatwością, a trutnie oraz matka pszczela nie mogły się przecisnąć.

Jedną z najcięższych, a zarazem najprzyjemniejszych dla pszczelarza prac

padku pasieki stacjonarnej, w jednym miejscu nie powinno stać więcej niż 35...45 uli, ze względu na ograniczone zasoby pożytkowe.

Zaplecze

Każda pasieka powinna mieć dobrze urządzone zaplecze, w którym zgromadzony byłby sprzęt pasieczny oraz wykonywane byłyby takie prace, jak mio-dobranie, wytapianie wosku, wprawianie węzy, przygotowywanie ramek itp. Wskazane jest, aby pomieszczenie to składało się z dwóch części, z których jedna byłaby magazynem, a druga -główna stanowiła pracownię przygotowaną do wykonywania poszczególnych prac związanych z obsługą pasieki.

Przy małej liczbie rodzin pszczelich wy-przeznaczone do rozdzielania korpusów oraz znajdujących się w nich przy-kitowanych ramek. Służy rćwnież do czyszczenia ramek z propolisu i wosku lub też dennic z wszelkich zanieczyszczeń. Dłuto zbudowane jest z twardej metalowej płytki z obu stron lekko rozszerzonej i zaostrzonej. Jedna strona jest wygięta pod kątem 90'. Długość 200 mm, szerokość w środkowej części 25 mm, na końcach 40...45 mm, grubość 3...4 mm.

• Podkurzacz (rys. 3) służy do tworzenia kłębów dymu, poskramiających pszczoły w czasie przeglądu uli. Składa się z blaszanego zbiornika i mieszka ze skóry lub dermy. Zbiornik podkurzacza ma wygląd walca z kominkiem, wewnątrz którego rozpala się próchno (najlepsze z drzew liściastych) dające dużo w pasiece jest miodobranie. Chcąc ułatwić sobie pracę trzeba skompletować niezbędny sprzęt:

• Odsklepiacz widełkowy lub nóż (fot. 6), używany do odsklepiania piast- . rów, czyli zrywania lub ścinania wieczek woskowych (zasklepu), którymi pszczoły zabudowały pełne komórki miodu.