P1010245

czenie, że krwawe upiory są wytworem imaginacji północnogermańskiej i że trzeba im zabronić wstępu do Polski, łagodnej, południowej, śródziemnomorskiej. Czasopismo „Wanda” przedrukowało w roku 1821 artykuł z „Revue Encyclopedique” O upiorach, którego autor zestawiał starożytne wyobrażenia o duchach jako istotach łagodnych ze współczesnymi przedstawieniami: „Dzika i nieznająca granic wyobraźnia barbarzyńskich ludów Zachodu mogła jedynie nadać umarłym złośliwy i chciwy zemsty sposób myślenia żyjących”³³. Jednak stawianie zapór nic nie pomogło. Brodziński pisał tak, jakby przeoczył wątki wampiryczne w folklorze polskim i słowiańskim.

Wampir składa na szyi ofiary pocałunek śmierci. Ssanie, gryzienie, kąsanie, czyli całowanie „do krwi”³⁴, zapewnia wampirom życie wieczne, a ofiary albo uśmierca, albo zaraża wampiryzmem³⁵.

Tworzenie nowego wampira „przez krew” - opisane w cyklu Kronik wampirów Annę Rice - może być wyrafinowanym rytuałem seksualnym. W Rodzinie wilkołaka Aleksego Tołstoja pojawia się nawet swoista galanteria krwi. Kończąc swą opowieść, wytworny markiz uprzytomnia słuchaczkom, że mógł zostać wampirem, ale udało mu się uciec przed zwampiryzowaną dziewczyną, w której był zakochany. Kokietuje grą słów o krwi: nie łaknę, łaskawe panie, waszej krwi, lecz chciałbym za was krew przelać. Nie chce być krwiopijcą, lecz raczej wolałby oddać krew za zgromadzone w salonie wdzięczne słuchaczki. Wam-piryzm zostaje oddalony na rzecz szlachetnej rycerskości wobec dam. Wampiryczne ssanie krwi dało też asumpt do tworzenia rozległych metafor eksploatacji. Wolter z ironiczną pasją pisał, że wampiry przychodzą

³⁴    Volta przytacza Havelocka Ellisa, który utrzymuje, że „impuls gryzienia tkwi u początków pocałunku” (Le vampire, s. 126).

³⁵    Adriannę Blue efektownie opowiada o pocałunku wampira: „Nosferatu, pierwsza filmowa wersja DracuU z 1922 roku [...] świetnie przedstawia usta wampira i, w konsekwencji, pocałunek. Odrażający, z oczkami gryzonia, uszami nietoperza i strasznymi palcami jak u pająka, wampir z Nosferatu nazwany został fallu-sem z zębami Aby złożyć swój penetrujący wampirzy pocałunek, chwytał skórę między Idy, dwa siekacze w górnej i dwa w dolną szczęce. W nowszych wersjach wampir zazwyczaj ma tylko górne kły, którymi przekłuwa aortę. Ukąszenie Nosferatu jest mniej dramatyczne, za to skuteczniejsze. W scenie, kiedy szczury uciekają ze statku, a miasto nawiedza zaraza, film sugestywnie unaocznia połączenie seksu, choroby i śmierci” (Pocałunek Od metafizyki do erotyki. Przełożyła K. Rahińska, Warszawa 1998, s. 137).

³⁶ Yoltaire, Yampires, s. 227-229.

Maurycy Lilien Wampir, kapitalistyczny krwiopijca, ze obioru Lieder des Ghetto, Berlin 1903

Na stronie obok: 70 lat realnego socjali-. zmu to o siedemdziesiąt lat za dużo, okładka kalendarza drugiego obiegu, 1987