sualnością”17. Nie zawsze tak było. Lecz „od czasów patriarchatu przypisywano już tylko złe moce podejrzanej wydzielinie, wypływającej z płciowych organów kobiety”18. Bano się jej, przeklinano, izolowano kobietę jako nosicielkę „nieczystości”. Kristeva, interpretując „semiotykę biblijnego wstrętu”, zwraca uwagę na pojęcie nieczystości krwi. „Ale ten element życia, którym jest krew, odnosi się także do kobiet, do żyzności, do obietnicy płodności. Staje się więc fascynującym, semantycznym rozdrożem, miejscem sprzyjającym abiekcji, gdzie łączą się śmierć i kobiecość, mord i prokreacja, ustanie życia i witalność”19. Elementy mitu matriarchalnego - płodność, cyklicz-ność - zostały w Draculi Stokera maksymalnie spotwornione. Wampir jest z nimi związany - jak z cyklem księżycowym (lubi pić krew menstruacyjną, por. przypis 4 do rozdziału 15), jak z ciałem „archaicznej matki” (por. przypis 7 do rozdziału 12).
Zauważono, że bohaterowie gotyccy, z którymi Dracula jest blisko spokrewniony, nie są jednak figurami fallicznymi w tym stopniu co on20. Odnosi się to zwłaszcza do filmowej postaci zarówno Draculi, jak i wcześniejszego Nos-feratu z filmu Murnaua, którego nazywano uzębionym penisem (w analogii do uzębionej waginy). Ariós omawia i cytuje dzieło Cuda zmarłych Christo-pha Friedricha Garmanna, ogłoszone w roku 1709. „...Znane są solidnie potwierdzone przypadki, że zmarli wykonywali jakieś ruchy. [...] Śmierć nie przeszkadza erekcji członka męskiego, częstej u wisielców, stąd przekonanie o seksualnym podnieceniu wieszanych. [...] Kiedy rozbierano żołnierzy poległych na polu bitwy, znajdowano ich - pisze Garmann - w takim stanie, 17 J.-P. Rota, Krew..., s. 62.
** S. de Beauvoir, Druga płeć, t.1, s. 231.
19 J. Kristeva, Pouupirś.,., s. 116.
20 Por. A. Le Brun, Les chdteaux..., s. 228-230.
21 Ph. Ąrifcs, Człowiek i śmierć, s. 349. Współczesny anatom, GUnther von Hagens, zajmujący się preparowaniem ludzkich zwłok i pokazywaniem ich w swoistym „teatrze umarłych” podczas objazdowych wystaw na całym świede, na widok erekcji u trupa zwykł był żartować: „Nawet nie potrzebowałby viagry" (por. J. Blech w „Der Spiegel”, przedruk w „Forum” z 2 XII-8 XII2002).
22 Strcśdlam wywód R. Dadouna, LefMchisme..., s. 238-242.
22 Por. A. Roger, Dracula et Carmilla..., s. 155,159,161.
24 Por. B. Creed, The Monstrous-Faminine..., s. 64.
20 C. Lcathcrdalc, Dracula..., s. 237.