p2220500

(bob* ludzka jest jednym z elementów doktryny Soboru Watykań-rftiego 11*. Chociaż żadna z przygotowanych konstytucji czy dekretów nie bu wprost za temat osoby ludzkiej, to jednak tkwi ona bardzo głęboko w całej nauce tego Soboru, która powoli wylania się na warsztacie naszej kilkuletniej już pracy, Sobór bezpośrednio wyraża się w swym nauczaniu. Nauczanie jest jego działaniem, z kolei owo nauczanie ma przeniknąć do Świadomości Kościoła i wyrażać się w działaniu Kościoła. Trzeba, aby osoba łódzka miała odpowiednią dla siebie pozycję w nauczaniu Soboru, skąd wypłynie jej właściwa pozycja w działaniu Kościoła; będzie to ogromny wkład, gdy chodzi o duszpasterski cel Soboru.

Stosunek do człowieka jako osoby kształtuje się na warsztacie Soboru na podstawie doświadczenia i Objawienia. Doświadczenie to wydaje się ogromne. Pomijając już stronę historyczną: tyle wieków istnienia Kościoła - weźmy pod uwagę samą współczesność: tylu duszpasterzy, których podstawowym powołaniem jest kontakt z osobą ludzką. Można śmiało powiedzieć, że poprzez nich Sobór wpatruje się w człowieka współczesnego we wszystkich prawie anodach, a oprócz tego w tylu systemach ekonomicznych, społecznych, politycznych. Jest dość czasu na Soborze, aby widzieć człowieka w całej różnorodności jego współczesnej egzystencji. Wszystkie oczy pragną niejako prze-dłużyć wzrok Chrystusa, skierowany kiedyś w stronę osoby ludzkiej.

Przecież to stanowi podstawowy warunek głoszenia Ewangelii oraz jej spełniania się w naszych czasach. Na tym opiera się accomodata rtnonilo - odnowa Kościoła wedle potrzeb i możliwości człowieka współczesnego.

’ Przemówienie Ctlowltk Jni ouM wygto«.wie w Eg® WuyksAikm I BR uwmhs III telli Sobora. (Tekst prwmówkwie *g i gjffigW Powswlmy-    nr 52.

i. 2; pmUrak g kard. § Wojtyle. _A*y C^yau    Kraków IW.

(. 214*31? - mh|P Mifccji|.