PB170223

278 U

Sutki

12.2_Zmiany guzopodoton# i guzy 279

| Pyipit^* «riókn|iU sutka

| Biopsja stereotaktyesna

•yc tZ17a Im stół pmeznaoony do gra stereotalctyczną daty do paaprowrinw bmpap deraśowydi i uiyaem pd podnfwunmwych W tKhrace tą gto 1 ebecnoką twtflta w* wąw jesz apowdiiiu z dożą dekladwołoą w ftąhhHw są-siadztwo zwapnień. Następnie tkanka jest zasysana do dalszego końca H i wycinana za pomocą okrągłego noża. Potem tkaniu znajdujące N wewnątrz igły są wyoąganą. podam gdy sama

J Rok przewodowy tn situ

	Jfc

b

| Zmiany skórna

Ryc. 12.19 Sutek jest obrzęknięty i a-CNnłonyporaóottnęł. Trudno wykluczyć nowotwór na konwancjonalnydszdjędadi mammograficznych w lakach otohezno-śoach.

Ryc. IMS Oto one - zwapnienia przypominające łapki psa w dyipUąi włókno*) sutka. Należy je oglądać 2 nadzwyczajną uwagą ze względu na podobieństwo do złośliwych mi* krozwapnuró. Ołatego też bardzo często obraz taki skłania do przeprowadzenia biopsp skrawkowej. Zwapnienia złośliwe jedynie niewiele się różnią, ponadto mogą współistnieć z dyspłazją włóknistą, prowadząc do pomyłek radiologicznych. W tego typu przypadkach najważniejsze jest porównanie z poprzednimi zdjęciami

Torbiel: Torbiele mogą wyglądać podobnie, jeśli w obrębie ich ścian są obccoc złogi wapnu

Nacieki komórek płazmatycznych w sutku (ptosma ceH mannit). W przypadku nacieków płazmatycznych w sutku są widoczne wyraźne zwapnienia formujące się w kształt prętów w przewodach gruczołowych sutka (ryc. 12.14). Zwapnienia tego typu są dużo bardziej regularne i lepiej widoczne od zwapnień złośliwych.

a

Ryc. 12.16 Nieregularne zwapnienia są widoczne na przebiegu przewodów gruczołowych, są zatem rozgałęzione. Obraz przedstawia raka przewodowego In situ.

Dysplazja włóknista sutka [sclerosing adenosis|: Dys-plazja włóknista sutka współistnieje z rozsianymi mikro-zwapnieniami, prawic zawsze występującymi obustronnie, okrągłymi, grupującymi się w określonych miejscach i ilość regularnymi (ryc; 12.15). W nazewnictwie holenderskim zwane one są hondepotjcs (łapkami psa).

Rak przewodowy in situ (DCIS - ductal ćarcinóma In situ): Rak przewodowy in silu to niewielka grupka komórek, które replikują się i rozsiewają w obrębie przewodów gruczołowych. Obraz DCIS charakteryzuje się obecnością bardzo delikatnych, rozgałęzionych zwapnień (ryc. 12 lt|. Tkanki otaczające rzadko są naciekano. Rak przewodowy in stty mozc zająć znac/ną część systemu przewodów gruczołowych. może także zajmować różne odcinki gruczołu. Fnwnzyjności raka nic można ocenić na podstawie badana mammograficznego.

I

4

ąjla pozostaje na miepeu. U operacja jest powtarzana, obraca uę •glę w baranku zgodnym z radiem wskazówek zegara at do nw menie, gdy pobrane zostaną wszystkie Banin w ótocwma IflDt b ZdRcit RTG w powiększeniu pobranych wycinków pO(m< dra obecność mikrozwapmań w obrębie tkanki, fozwati to upewnić Uf, że w trakcie biopsji pobrano tkankę do badanu I właściwego obszaru sutka.

Ą Diagnoza: Zwapnieniu w uloezne w sutku pani Lunuiur q BCRguIanic. tworzą trójkątny obs/jr skierowany _a«oaębrodaw ki sutkowej, wyglądający jak klucz dzikich Ml. Hannah przygląda się zdjęciom ponownie, razem ;irSkyiv:ing. Niestety mają pewne wątpliwości, mc svie-IX ay ic zwapnienia są łagodne, czy złośliwe. Badanie iłn>nto|traficzne tego obszaru nie wykazuje żadnych glpytnych patologii: zwapnienia są zbyt maleńkie, by niiły być wykryte w tej metodzie obrazowania, u nie wi-£Jadnych zmian ogniskowych. Pani l.amour przyjmuje »dkwiadomość spokojnie, lecz chce. by postępowanie kbszybkie. Umówiono zatem pacjentkę na biopsję stc-geabyc/ną na następny dzień (ryc. I2.l?a). Po lej pro-,-Jir/c wycinki pobrane w trakcie biopsji są ponownie mintllinc w celu weryfikacji mikrozwapnień popr/ed-tbetdciiinycb na zdjęciach (ryc. I2.17b). W badaniu hi-Mdotogic/nym stwierdzono raka przewodowego in situ iMceśclką częścią raka inwazyjnego.

Proszę, tylko nie kolejny raz

Otah półtora roku temu Trudy Hanwton (lat 55) przc-ula operację usunięcia raka sutka lewego, rak miał około I cm. Następnie pacjentka została poddana ra* dktcnipu. Teraz przyszła na wizytę kontrolną. Hannah Mdl piersi pani Hansson i stwierdza, żc blizna poope-a:yjru jest miękka i przesuwał na. Jednak w loży po-^lacyjoej wyczuwa palpacyjnic pewien opór. Obraz niAtnograhc/ny jest zdecydowanie nieprawidłowy - w miejscu usuniętego guza znajduje się ponownie . Ib zmiana ogniskowa (ryc. 12.18). Hannah wymienia i oyśtach możliwe diagnozy w tym przypadku.

4 Jaka jest Twoja diagnoza?

(rabie Kiwuk zazwyczaj jest związany z przebytą opc-eqą może być też następstwem minimalnie inwazyj-mfc biopsji (patrz ryc. 12.7) czy innych urazów sutka. Im(łvnki przypadków związek z urazem jest ewidentny iwóuujc nam diagnozę. Jednak proszę uważać, pacjentki apio Mgle „pr/ypomimiją sobie** uraz po tym, jak tego | ńrjpada* Trudy Hansson I

1

H BII Oto część Kśjęóa mammograficznego pani Manv m pmditawtająca podejrzany obszar.

typu zmiana zostanie zdiagno/owona. Pacjentki podświadomie próbują znaleźć wszelkie przyczyny niezłośliwych zmian w sutkach, żeby tylko odsunąć od siebie diagnozę choroby nowotworowej.

Torbiel olejowa: Do martwicy tkanki tłuszczowej może dojść w miejscu wycięcia guza i w końcu może tam wy -tworzyć się torbiel olejowa (patrz str. 274). Torbiele olejowe są łatwe do odróżnienia od innych zmian w badaniu mammograficznym, ponieważ mają przejrzystość laką samą jak tkanka tłuszczowa (patrz ryc. 12-4e)

Pooperacyjna zmiany skórne: 7aciągnięcic skory oraz wytworzenie blizny na skórze 1 w tkankach sutka może w badaniu mammograficznym nasuwać podejrzenie nawrotowego raka sutka. Do lego dochodzą zmiany skórne po radioterapii, prowadzące do pogrubienia skóry oraz wytworzenia większej ilości tkanki włóknistej w tkance gruczołowej; te wszystkie okoliczności iprew igą & ocena zdjęć mammograficznych pacjentek po loczenhi jest niezwykle trudna (ryc. 12.19) W lego typu sytuacjach bardzo pomocnym badaniem dodatkowym może być rezonans magnetyczny /. zastosowaniem środkom/ kontrastujących.

Nawrotowy rak sutka: Rak nawrotowy sutka jest diagnozowany głównie poprzez porównanie kolejnych kontrolnych pooperacyjnych zdjęć mammograficznych. Jego wygląd jest zbliżony do zmian o chntafcteizc pierwotnym (patrz ryc. I2*V

I Rraypndah trudy Hawaaond

Byc I2 N Badarae raeunaras* magrarjr inrgr j fi aa UBiiwwiww Hidśe bnaiMraąinwh ptamdn ehe en etc muaii)i wnwacmaiącą nę po honMlae w podepramm obaw na. Malesą riewm na iaaM to cnśńmagn K —neuan-wy rak wda Na iiczfSoe nir wadać zadnich imąnh dadadm-wydwmran ogniskowych.