I,st to tylko z pozoru przypadkowa > luźna rozmowa dwóch osób > jedna dzięki zręcznie stawianym pytaniom, przy jednoczesnym Zach, I*** pozorów szczerości i swobody w rozmowie, usiłuje uzyskać potrzch, 0,51 informacje od drugiej osoby. Respondent najczęściej nie domyśla siv . n Jci pojęcia że rozmowa prowadzona jest w celu uzyskania od niego określ *012 informacji. Dzięki temu. uzyskane informacje są bardziej wiarygod'°nych w przypadku wywiadu jawnego, laka forma zdobywania informacji" jc n'ż żona do stosowanej przez pracowników służb specjalnych. Podczas hi-^' wywiadu, notowanie jakichkolwiek informacji, co oczywiste, jest wyklUc- °
Przeprowadzenie wywiadu ukrytego jest niezmiernie trudne. \Vy„,J/0n<:-dużej zręczności w jego przeprowadzeniu jak i umiejętności w pozoiow °*° i ukrywaniu faktycznej roli osoby przeprowadzającej wywiad. /. tCg0 wzgL-d ^ forma wywiadu w badaniach pedagogicznych jest stosunkowo rzadko stos ^ na. Częściej stosuje się wywiad jawny nieformalny, który- jest pośrednią fol*' między wywiadem jawnym i ukrytym. Jeżeli jednak przeprowadza się u ukryty w szkole, to głównie w odniesieniu do spraw drażliwych, wstydliwy^ jak i skrywanych przed obcymi, z powodu domniemywania, że ich ujawnij spowoduje określone konsekwencje dla osoby udzielającej wywiadu batT członków jego rodziny. W przypadku tego rodzaju spraw, wywiad ukryty jej skuteczniejszym sposobem uzyskania wiarygodnych informacji, niż w pr/cpro-wadzaniu wywiadu jawnego.
Ze względu na stopień standaryzacji, można wywiad podzielić na: wywiad standaryzowny i niestandaryzowany.
Wywiad standaryzowany, zwany niekiedy kwestionariuszowym, charakteryzuje się tym. że ankieter prowadzący wywiad, kieruje się z góry ustaloną listą pytań, jednakowych dla wszystkich respondentów. Pytania kwestionariuszowe. mają najczęściej charakter zamknięty, tj. taki, w których podane są różne warianty możliwych odpowiedzi. Rola respondenta sprowadza się do wybrania takiej odpowiedzi spośród przewidywanych w kafeterii, która najdokładniej oddaje jego poglądy czy wiedzę o faktach. Z tego względu wywiad standaryzowany jest zbliżony do ankiety. Jednak standaryzacja utrudnia osobie prowadzącej wywiad dokonywania zmian w formułowanych pytaniach, oraz zmusza do zadawania ich w takiej kolejności, w jakiej je postawiono w kwestionariuszu. Prowadzący wywiad może, w przypadku uzyskania niepełnej bądź wątpliwej odpowiedzi, poprosić rozmówcę o jej uzupełnienie lub dokładniejsze sprecyzowanie. Zatem, dopuszczalne są takie zwroty czy prośby badacza, jak np.: „Czy mógłby/mogłaby Pan(i) to zagadnienie szerzej omówić czy wyjaśnić? lub, „Jak Pan(i) to rozumie?”. Podejmując się przeprowadzenia wywiadu standaryzowanego, należy pamiętać, aby posługiwać się podobnym słownictwem jakie posiada respondent, co pozwala na formułowanie pytań jednakowo zrozumiałych i mających takie samo znaczenie dla każdego '/■ respondentów.
ndaryzacja eliminuje wpływ respondenta na sposób zadawania pytań '!! rodzaj wypowiedzi. Powoduje, że wszystkie odpowiedzi dają sic łatwo oraZ n' c0 umożliwia przeprowadzenie analizy ilościowej i określania związ-/liCZ>między badanymi zjawiskami. Dzięki ujednoliceniu pytań, zebrane infor-» można porównać z danymi uzyskanych innymi technikami badawczymi ,,iaCJ\skanych z badań przeprowadzonych na innych populacjach.
1Ub Wywiad niestandaryzowany jest luźną i swobodną formą rozmowy badają respondentem na określony temat. W wywiadzie tym badacz nie kieruje się C-/cśniej przygotowanymi pytaniami i nic zadaje je w określonej kolejności, /ui jedynie zakres problematyki badawczej lub spis zagadnień czy dyspozycji, które mają być przedmiotem rozmowy. Powoduje to, że badacz ma dużą swobodę w wybieraniu różnych tematów do rozmowy i nie jest skrępowany żadnymi ograniczeniami. W trakcie wywiadu niestandaryzowanego badacz może świadomie odejść od zagadnień zasadniczych, jeżeli uzna, iż respondent porusza zagadnienie, o którym dużo wie i które uważa za równie ważne dla wartości badań jak zagadnienie poprzednie.
Stawiane podczas wywiadu pytania mają najczęściej charakter otwarty. Z uwagi na dużą swobodę respondenta w udzielaniu odpowiedzi, czasem zachodzi potrzeba ich uzupełnienia, poprzez zadawanie dodatkowych pytań. Zebrane w ten sposób informacje, są zazwyczaj treściowo bogatsze w treści, choć bardziej zróżnicowane. Nierzadko też zawierają wiele luk. gdyż respondenci odbiegają niekiedy od istoty zagadnień, dla których wywiad został przeprowadzony.
Przeprowadzenie wywiadu swobodnego wymaga od badacza dużych umiejętności i bogatej wiedzy o przedmiocie przeprowadzonych badań. Także dobre przygotowanie się do wywiadu oraz dobra pamięć badacza, są czynnikami wspomagającymi sprawne jego przeprowadzanie.
Wywiad niestandaryzowany jest lepszym od standaryzowanego sposobem pozyskiwania pogłębionych informacji o uczniach, ich problemach, cechach osobowych, zachowaniu, trudnościach, stanach psychicznych, uczuciach, rozterkach, sytuacji materialnej czy społecznej rodziny, itp. Dzięki dowolności w formułowaniu pytań, badacz może uzyskać wiele cennych informacji o charakterze jakościowym. Ponadto ma on możliwość zarejestrowania sposobu, w jaki respondent wyraża swoje myśli. Nie można jednak informacji tych sprawdzić czy ocenić ich wiarygodność.
W zależności od liczby uczestników biorących udział w wywiadzie, można wywiad podzielić na: indywidualny i zbiorowy.
Wywiad indywidualny jak samą nazwa wskazuje, charakteryzuje się tym, że badacz przeprowadza wywiad z jedną osobą. Wywiad, w którym uczestniczy większa liczba respondentów nazywany wywiadem zbiorowym. Wywiad zbio-rou-v Pr/-ypomina dyskusję kilku osób na określony temat. Przeprowadza się go wówczas, gdy chcemy rozwiązać ważne problemy społeczne i musimy poznać Poglądy określonej grupy na dany temat. Chcąc np. zorganizować w szkole zaję-