26 I.-KoMtTuawiwie mtu/yn
— ekranowy układ współrzędnych (EUW) określa dyskretne współrzędne [tjl >• urządzenia wyświetlającego używane do prezentacji rysunku na ekranie. Liczba] punktów w kierunkach .v, y wynika jedynie z rozdzielczości monitora. Używając rastrowych urządzeń wyświetlających, dokonujemy wizualizacji rysunku z dokładnością taką, na jaką pozwala dane urządzenie wyświetlające.
W edytorach 3W przestrzenny obiekt może być przedstawiony w postaci (rys 1.8): zbioru krawędzi [reprezentacja krawędziowa), zbioru powierzchni [reprt-ztmac}o powierzchniowa), zbioru brył elementarnych (reprezentacja bryłowa).
Ryt li. Krawędziowa, powierzchniowa i bryłowa reprezentacja modeli przestrzennych
Rysunki zapamiętane w pamięci zewnętrznej komputera mogą być też łatwo przenoszone z jednego komputera na inny. Możliwe jest także redagowanie lego samego rysunku przez różne edytory rysunków.
Istnieje wiele edytorów rysunków technicznych. Przykładem profesjonalnego edytora rysunków, służącego do komputerowego wspomagania projektowania jest Auto) CAD. Na rysunku 1.9 przedstawiono przykładową organizację ekranu graficznego programu AutoCAD, Znajduje się na nim pięć powiązanych funkcjonalnie części:
— nienu ekranowe (ang. .tereen menu) znajdujące się po prawej stronie ekranu i zawierające pogrupowane w formie drzewa polecenia AuioCADa. Na najwyższym poziomie znajduje się główne menu ekranowe, które pojawia się po wywołaniu edytora rysunkowego;
— menu rozwijalne (ang. puli down menu) znajdujące się w górnej części ekranu i zawierające także polecenia umieszczone w otwierających się oknach;
— linia dialogowa (ang dialog linę) znajdująca się w dole ekranu i służąca d« komunikacji z użytkownikiem za pomocą klawiatury. Linia dialogowa zajmuje normo! nie trzy dolne linie ekranu graficznego. Poprzez naciśnięcie klawisza <F1> możni spowodować przejście do ekranu tekstowego. Wtedy dialog wyświetlany jest na całym ekranie. Powrót do ekranu graficznego uzyskuje się przez ponowne naciśnięcie <F1 >;
— Unia stanu tang. status linę) znajdująca się w górze ekranu i zawierającą) nazwę warstwy, aktualne tryby pracy, współrzędne kursora;
— część rysunkowa (największa) — służy do wyświetlania rysunku lub jego fragmentu oraz do wskazywania punktów bądź obiektów.
W każdym momencie pracy z edytorem rysunków na ekranie znajduje się kuft/A odzwierciedlający położenie urządzenia wskazującego (np. myszy). Kursor ten mofe Am$K»nć różnc postacie w zależności od tego, która część ekranu jest uktywniii W cif ki rysunkowe| kursor ma na ogól postać krzyża, a w części menu widoczni jest piko podświetlenie wskazywanego pola.
Ig. Komputerowe włpomaganie projektowania 27
■RNM CZĘŚĆ |
IMA STANU |
un mm |
RYSUNKOWA • |
ITBU OtCM 90 Od MM ■tfc | |
'KURSOR |
MIM mi ._ ćm«M | |
MENU .-EKRANOWI |
V|Q |
LWU DIALOGOWA
MENU ROZWIJANE
Rys. 1.9. Organizacja ekranu graficznego w programie AutoCAD
W edytorach rysunków polecenia można wprowadzać dwiema metodami:
— przez napisanie nazwy polecenia lub jej skrótu i wciśnięcie klawisza < Enter >. a następnie ewentualne podanie z klawiatury (lub za pomocą kursora) wymaganych informacji dodatkowych, np.: pierwsza litera opcji, współrzędne, wartość.
— przez wskazanie kursorem odpowiednich opcji menu (menu może być także na tablecie), a następnie wskazanie opcji z nazwą polecenia.
Polecenie może wymagać dodatkowych informacji. Podaje się jc przez:
— wskazanie ich na polu menu (jeśli jest to możliwej
— wpisanie z klawiatury (wystarczy ich skrót),
— wskazanie kursorem na ekranie (współrzędne, obiekty).
Polecenia występujące w edytorach rysunków często wymagają podaniu współ-rzędnych punktu. Można to uczynić przez: