pkm osinski
61

320 5. Prakladnic

Średnice ■skuteczne D_t oraz D_: = ISą Są znormalizowane. Odległość między osiami

(5-231)

■JA.

Długość pasa

L_f = 2ucOSy+ y(Dj+/)|)+)'(Di-i>i),

IB

(5.232)

gdzie y » aresin -—™

ZiD

Zasada obliczenia wytrzymałościowego przekładni pasowej klinowej_: polega na określeniu mocy przenoszonej przez jeden pas oraz dobraniu liczby pasów zapewniającej skuteczne przenoszenie całej mocy napędowej

T

(5233)

gdzie P — moc przenoszona przez zespół pasów (w normie PN moc oznaczona jest symbolem N), z—liczba pasów klinowych równolegle pracujących w przekładni, P, — moc przenoszona przez jeden pas klinowy średniej długości przy kątach opasania kol rowkowych n = 180°, czyli przełożeniu f= 1, oraz przy pracy bez przeciążeń, k_L ~ 0,72-^J,2 — współczynnik uwzględniający liczbę okresów zmian obciążenia pasa w jednostce czasu, zależny od długości pasa klinowego, k_T = l;-r 1,8— współczynnik uwzględniający liczbę godzin pracy na dobę oraz przeciążenia przekładni przy rozruchu i pracy ustalonej, A,— współczynnik uwzględniający kąt opasania.

W normie podane są tabele, wykresy i wzory do obliczenia mocy jednego pasa w zależności od prędkości obwodowej v i średnicy równoważnej przekładni A>, = Z),A,, przy czym A, = 1-1,15 w zależności od przełożenia rzeczywistego. Moc pojedynczego pasa

gdzie e, . ej, Cj—stale.

Pierwszy składnik wzoru uwzględnia rozciąganie pasa, wywołane jego napięciem, drugi, odwrotnie proporcjonalny do średnicy równoważnej przekładni, uwzględnia naprężenie zginające w pasie przy jego układaniu się na luku koła rowkowego* trzeci zaś, proporcjonalny do kwadratu prędkości obwodowej, uwzględnia działanie siły odśrodkowej.

5.4.3. Przekładnie pasowe zębate

Przekładnie pasowe zębate znujdują, coraz szersze zastosowanie w maszynach o lekkich i średnich napędach oraz w urządzeniach pomocniczych zwłaszcza tam, gdzie potrzebne jest stale przełożenie. Pas napędowy ma po stronie przylegania

do koła niskie, grube zęby o kształcie zbliżonym do trapezu. Podobne zęby wykonane są na kole pasowym. Obwodowy luz w zazębieniu ułatwia swobodne wchodzenie zębów pasa w rowki międzyzębne kola. Kształtowe sprzężenie pasa z kołem zapewnia stałość przełożenia, określoną stosunkiem liczb zębów rj/z, i nie wymaga wstępnego napinania pasa (mniejsze są wtedy obciążenia walów i łożysk).

Pasy zębate wykonuje się z gumy odpornej na działanie czynników chemicznych i zbroi linkami stalowymi lub poliamidowymi. Charakteryzują się matą rozciąg* liwością, są wiotkie i odporne na zmęczenie, nadają się dó dużych prędkości n< 80 taft oraz n ^ 10000 obr/min, oraz do dużych przełożeń i < 20, a nawet do 30. Przy / > 3.5, duże kolo może być gładkie (rys. 5,70t.

Rys. 5.70 Przekładnie z pasem zfbaiym: aj normalna, b) z totka napinającą, c) o dwustronnym urrhtłmu, d) ż dużym kotem o gładkiej powierzchni

Wymiary pasów i kój pasowych zębatych są znormalizowane; ich kształty przedstawiono na rys, 5.71. W normie rozróżnia się 6 typów pasów zębatych oznaczonych symbolami literowymi w zależności od podziałki pusa p» (ubl. 5.13).

Tablica 5.13. Wymiary pa»ńw zehaljch

Oznaczenie po* dziatki	Podzialka Pasa P,		2P	s	g|	fi,	\	£ ^1 fm - - - - -	U
	mm	cale	stopnie	mm
MHL	Ł032	2/2S	40	1.14	OSI	UH	Ija	0,13	«/*
XL	5.080	i/S	50	ŁS7	1.27	Z30	X05	<US	9,5
Ł-.	9,525	3/8	da	4,65	1.91	3,60	4.58	asi	314
L H	12,700	1/2		6.12	129	A30	Mi	1.02	762
XH	22229	7/8		12,57	MJ	U JO	15.49	1,57 | |,|9	101.6
XXH	31,750	i£		■9,05	9,53	ISJQ	22.11.	2J9 1 UJ	127

Odchyłki wymiarów podune mi w PN-8.'/M-8J3IO