praktyki5

psy i mają układ pokarmowy dostosowany wyłącznie do pokarmu mięsnego. W związku z tym jelito kota jest proporcjonalnie krótsze od jelita wszystkożer-nego człowieka lub psa. Ciekawe jest, że jelito kota domowego jest nieco dłuższe od jelita kota dziko żyjącego prawdopodobnie dlatego, że nasi ulubieńcy przyzwyczaili się do urozmaiconych dań o nieco mniejszej zawartości mięsa. Zęby i czaszka

Kot powinien mieć 24 zęby mleczne i 30 zębów stałych - 16 w szczęce i 14 w żuchwie (oczywiście najpierw mleczne, a dopiero później stałe). Są to kły, zęby służące do kąsania oraz wyspecjalizowane, podobne do noży, siekacze, których zadaniem jest przecinanie mięsa. Kły u dzikich zwierząt są głównym narzędziem do zabijania. Siłę chwytu szczęk zwiększa krótka i mocna żuchwa, poruszana bardzo silnie rozwiniętymi mięśniami, które są przytwierdzone do wzmocnionych łuków kostnych, odpowiednio osadzonych w czaszce. Czaszka kota charakteryzuje się także dobrze rozwiniętymi strukturami kostnymi, do których należą duże komory słuchowe. Zwiększają one wrażliwość na bodźce dźwiękowe. Kot słyszy nawet przebiegającą mysz lub ptaka szeleszczącego liśćmi drzewa. Sylwetka kota

Choć psy domowe odznaczają się ogromną różnorodnością kształtów i wielkości, nie udało się jeszcze wyhodować kota o anatomicznie krańcowych kształtach. Odróżnia się trzy podstawowe sylwetki: krępą, muskularną, szczupłą. Kot o krępej budowie ma wygląd solidny, krótkie i mocne nogi, szeroki grzbiet i zad oraz krótką, okrągłą głowę z przypłaszczonym pyszczkiem. Kot muskularny ma nogi średniej długości, grzbiet i zad ani szerokie, ani wąskie i nieco zaokrągloną głowę. Kot szczupły ma lekką sylwetkę o długich, eleganckich i smukłych nogach. Odznacza się wąskim grzbietem i zadem oraz długą, wąską i szpiczastą głową. Mięśnie kota

Mięśnie kota wspomagają giętki, typowy dla łowcy, kręgosłup, zapewniając w razie potrzeby maksimum efektywności i siły. Silnie rozwinięte są u kota mięśnie szczęk, nóg i grzbietu, ułatwiające pogoń i zabijanie ofiary. Podobnie jak jego dziko żyjący krewni, dzięki uzupełniającej się budowie kośćca i mięśni wydatkuje podczas zwykłego chodu minimalną ilość energii, zachowując siły na polowanie. Ogon kota

Kot używa go jako przeciwwagi. Zasada jest taka: jeżeli idzie po wąskiej barierce i chce spojrzeć w dół lub na boki, to zmienia się jego środek ciężkości, dlatego przesuwa ogon w przeciwnym kierunku i w ten sposób przywraca położenie środka ciężkości i zapobiega upadkowi. Ogon stanowi przeciwwagę także wtedy, gdy kot chce szybko zawrócić w czasie biegu. Każdy może to zobaczyć, wystarczy poobserwować geparda ścigającego swój obiad. Przy każdym zwrocie ogon porusza się w przeciwnym kierunku do ruchu ciała, aby przez ułamek sekundy zapewnić naszemu myśliwemu

równowagę podczas manewru zakręcania. Więc nie ma co się dziwić, że gepard, mistrz sprintu wśród kotowatych, ma tak długi ogon.

(Opracowano na podstawie strony www.kocieforum.pl).

9.    Naśladowanie ruchem sposobu poruszania się kotów.

10.    Dopasowywanie podpisów do podanych obrazków (podr. 7, ćw. 1, s. 15).

11.    Układanie z rozsypanek wyrazowych zdań o zachowaniu się wobec zwierząt (podr. 7, ćw. 2, s. 15).

•    Odczytanie ułożonych zdań, zapisanie ich w zeszycie.

Psów nie wolno drażnić i zaczepiać.

Obcych zwierząt nie wolno dotykać i głaskać.

Gdy atakuje cię pies, to zwiń się w kłębek i zakryj głowę.

•    Wyjaśnianie treści i znaczenia poszczególnych zdań.

•    Zwrócenie uwagi na fakt, że nawet najłagodniejszy pies może stać się niebezpieczny, jeżeli będzie źle traktowany lub chory.

•    Demonstrowanie prawidłowego zachowania się wobec ataku psa.

Gdy zaatakuje nas pies, nie należy uciekać, ale stać nieruchomo. Nie krzyczeć i nie machać rękami. Należy też osłonić rękami szyję, nie patrzeć psu prosto w oczy i nie wykonywać żadnych gwałtownych ruchów.

,, Jeżeli pies chce was ugryźć - odgrodźcie się od niego kurtką, plecakiem, torbą z zakupami, rowerem lub innym przedmiotem. Podsuńcie psu do gryzienia jakiś przedmiot i oddajcie mu go. Jeśli pies was przewróci, zwińcie się w kłębek, leżcie nieruchomo, twarzą do ziemi, nie krzyczcie, osłońcie ramionami szyję, uszy i głowę” - głoszą rady funkcjonariuszy policji, więc warto je znać. Jeśli nie można oddalić się od atakującego psa, należy przybrać pozycję żółwia.

Pozycja żółwia polega na zmniejszeniu powierzchni ciała narażonej na atak, przy jednoczesnym osłonięciu znacznej jego części, co utrudnia chwycenie zębami miejsc żywotnych organizmu. Po jej przyjęciu niedostępne stają się twarz, szyja, brzuch, nogi. Ponadto ochraniane są wewnętrzne strony stawów, w których bezpośrednio pod skórą przebiegają główne naczynia krwionośne. Jeśli nie zdążycie przyjąć pozycji żółwia, ustawcie się do psa bokiem, w lekkim rozkroku, a zaciśniętymi w pięść dłońmi osłońcie szyję. Taka postawa sprawi, że nie będziecie mieli kontaktu wzrokowego z psem, dlatego że będziecie stali w rozkroku - niełatwo będzie was przewrócić.

12.    Wskazywanie różnic na obrazkach (wycinanka 14 w.).

13.    Wyszukiwanie w opowiadaniu Kotolotki (podr. 10, s. 34-35) wyrazów, w których ą, ę występuje przed ł.

•    Zwrócenie uwagi, że w wyrazach, w których ą i ę występuje przed literami / lub /, jest rozbieżność między wymową a pisownią.

Piszemy ę, ąprzed spółgłoskami: l, ł, chociaż wymawiamy je jako e, o.

•    Wyjaśnienie, że litery ą i ę piszemy przed / w wyrazach oznaczających czynności, które już się rozpoczęły bądź już się odbyły (w czasie przeszłym).