Morfologia, wymagania i zastosowanie podobne jak L. anagyroides Różni się od niego dłuższymi kwiatostanami (do 50 cm) i pachnącymi kwiatami. Najładniejsza i najczęściej sadzona odmiana ztotokapu STREFA 6A
Liczy około 30 gatunków. Najczęściej podkrzewy. Liście nakrzyżległe. Rośliny jednopienne. Owoce - drobne orzeszki.
Rozmnażanie: wyłącznie przez sadzonki zielne, które łatwo się ukorzeniają.
Występowanie: południowa Europa, w rejonie Morza Śródziemnego; najczęściej na wapiennych i bardzo ciepłych stanowiskach.
Wzrost. Gęsty i szeroki podkrzew do 0,5 m wysokości o wzniesionych pędach.
Pędy. Młode - 4-kanciaste.
Liście. Zimozielone, równowąskie (2-4 cm długości), filcowato owłosione i aromatycznie pachnące.
Kwiaty. Fioletowoniebieskie lub niebieskie, drobne, w pozornych kłosach na długiej, wyprostowanej łodyżce; aromatycznie pachną ce; kwitnienie w VI-VII.
Wymagania: gleba najlepiej przepuszczalna, sucha lub świeża i najlepiej wapienna. Stanowisko słoneczne, ciepłe. Dostateczna odporność na
mróz, ale na zbyt wilgotnych stanowiskach łatwiej przemarza. Dobrze znosi cięcie. STREFA 7A
Walory dekoracyjne i zastosowanie: atrakcyjna obficie kwitnąca i aromatycznie pachnąca roślina do ogrodów i parków, ale na ciepłych i osłoniętych stanowiskach, w sprzyjających warunkach glebowych. Doskonała roślina okrywowa (8-10 szt./m2) i na niskie żywopłoty formowane. Zalecane coroczne silne cięcie wiosną, które stymuluje obfitsze kwitnienie. Nadaje się także do obsadzania murków i południowych skarp. Sadzić większymi gru parni w celu spotęgowania efektu dekoracyjnego. W ostre zimy może prze marzać (zwłaszcza na wilgotnejszych glebach) - zaleca się kopczykowame szczególnie młodych roślin. Istnieją także odmiany o kwiatach białych ("Al ba') i różowych ('Rosea').
!!>!>