rosliny0

jeszcze wysoko w koronie. Dolne gałęzie przewisające. Wzrost szybki. Żyji’ do 400 lat.

Liście. Bardzo zmienne, szerokojajowate, „pod włos" wyraźnie szorstb asymetryczne u nasady, choć na silnych odrostach bywają symetryczna i często na szczycie płytko klapowane. Jesienią wcześnie żółte.

Owoce. Największe z krajowych wiązów, do 2,5 cm średnicy, kuliste lub j jowate, prawie siedzące (bez szypułek). Orzeszek osadzony centralni' Dojrzewają bardzo wcześnie - w V.

System korzeniowy. Głęboki. W młodości drzewo wytwarza palowy system korzeniowy. Z wiekiem wykształca się system bardziej sercowato-palowy do głębokości 1,5-1,6 m.

Wymagania: preferuje gleby głębokie, zasobne i świeże lub wilgotne. Naj lepiej lekko kwaśne lub zasadowe (lubi wapń w glebie). Zadowalająco roś nie także na średnio suchych siedliskach. Znosi krótkotrwałe zalewanie Odporny na mrozy i działanie silnych wiatrów. Dobrze znosi zacienienie. Po datny na chorobę wiązów. STREFA 5A

Walory dekoracyjne i zastosowanie: atrakcyjne jesienne przebarwienie. Drzewo do sadzenia pojedynczo lub w małych grupach w krajobrazie otwartym i dużych parkach przy dostatecznie wilgotnych siedliskach. Nadaje się do umacniania brzegów rzek. Ze względu na podatność na chorobę wiązów nie zaleca się sadzenia w większych grupach (najlepiej pojedynczo). Nadaje się również na formowane żywopłoty i szpalery.

Gatunek: Ulmus ‘Wredei’ (U. xhollandica Mili. ‘Wredei’)

- wiąz odm. Wrede’a

Występowanie: kultywar; mieszaniec U. minor i U. glabra o wielu cechach pośrednich.

Wzrost. Drzewo lub duży krzew do 8-10 m wysokości i 4 (5) m szerokości. Korona stożkowa, gałęzie wyprostowane. Wzrost powolny.

Liście. Szerokojajowate, poskręcane, gęsto umieszczone na pędach; wiosną intensywnie żółte, potem żółte i zielonożółte. Jesienne zabarwienie również żółte.

Wymagania: najlepiej gleby głębokie, żyzne i dostatecznie wilgotne; źle rośnie na glebach zbyt suchych. Gatunek tolerancyjny na odczyn gleby. Stanowisko słoneczne lub lekko ocienione, ale na suchszych glebach lepsze

pólcieniste - inaczej dochodzi do uszkodzenia i zasychania liści. Odporny na mrozy. STREFA 5A

Walory dekoracyjne i zastosowanie: atrakcyjne, niewielkie drzewo o wą skiej, wyprostowanej koronie i żółtych liściach. W dobrych warunkach gle bowych doskonały element barwny nawet do mniejszych ogrodów, dobrze komponuje się z ciemnymi roślinami (np. cisem, świerkiem serbskim).

Gatunek: Ulmus laevis Pall. - wiąz szypułkowy (limak)

Występowanie: Europa aż po Kaukaz. Gatunek krajowy. Pospolity w lasach liściastych, często nad rzekami.

Wzrost. Duże drzewo dorastające do 15-25 (40) m wysokości i 10 20 m • ./< ■ rokości. Korona szeroka, luźna. U nasady pnia charakterystyczne rozszoiznrwi

m