I'odział I uropy na strefy o podobnych warunkach, który jest obecnie powszechnie akceptowany przez dendrologów, zostat przedstawiony w opracowaniu „Eine neue Kartierung der Winterhartezonen fur Gehólze in I uropa" (Strefy odporności ma mróz dla drzew i krzewów w Europie -W. Heinze i D. Schreiber 1984). Opiera się on na średnich wieloletnich temperaturach minimalnych i wyróżnia na terenie Polski pięć podstref (SB, 6A, 6B, 7A, 7B) w obrębie trzech stref (5, 6, 7). Przypisanie roślin do konkretnej strefy oznacza, iż zimują one w niej bez uszczerbku jedynie w 80% i w szczególnie ostre zimy mogą przemarzać. Pewność przezimowania w strefie wyższej zdecydowanie wzrasta, co oznacza, że rośliny mogą być uprawiane w przypisanej strefie i strefach wyższych.
Przypisanie roślin do konkretnej strefy należy jednak traktować wyłącznie orientacyjnie, gdyż nie jest ono zawsze pewne. Dużego znaczenia dla powodzenia uprawy nabierają także warunki mikroklimatyczne w obrębie poszczególnych stref (miejsca zaciszne, osłonięte od mroźnych wiatrów czy o korzystnej wystawie). Także duże miasta są najczęściej o kilka stopni cieplejsze niż tereny przyległe (tzw. wyspy ciepła).
W celu uproszczenia informacji, strefy i podstrefy nazwano w podręczniku strefami.
1 Polny opis wprowadzający do dendrologii zostat zamieszczony w książce „Muśliny ozdobne w architekturze krajobrazu Część III. Drzewa i krzewy iglaste”