• Oznaczenie aktywności reninowej osocza we kiwi obwodowej
• Testy pobudzenia aktywności układu RAA
• Oznaczanie ARO we krwi z obu żył nerkowych (test lateralizacji- gdy współczynnik reninowy >1.5 -dowód zależności NT od zwężenia)
Ultrasonografia dopplerowska
Podstawowe badanie przesiewowe w diagnostyce NNN
Obrazuje nerki, naczynia nerkowe i ich rozgałęzienia, pozwala określić miejsce zwężenia oraz ocenić przepływ krwi w poszczególnych odcinkach tętnic nerkowych
Na podstawie wskaźników przepływu krwi można ocenić czy zwężenie jest istotne hemodynamicznie
Standardowa scyntygrafia- mało przydatna w diagnostyce NNN
Scyntygrafia po podaniu kaptoprylu- badanie przesiewowe
• Na 60 min. przed badaniem podanie kaptoprylu O.S mg/kg (max. 25 mg)
Cechy zwężenia t. nerkowej w scyntygrafii z kaptoprylem:
• Spadek wychwytu znacznika przez nerkę ze zwężoną tętnicą
• Opóźnianie czasu maksymalnej amplitudy krzywej renograficznej >5
■ Krzywa .kumulacyjna"
Badania naczyniowe
• Aortografia brzuszna z wybiórczą arteriografią nerkową
- „złoty standard"
• Spiralna tomografia komputerowa (angiotomografia)
• Angiografia metodą rezonansu magnetycznego
• Cyfrowa angiografia substrakcyjna
Postępowanie diagnostyczne ma na celu:
• Szybkie ustalenie rozpoznania
• Kwalifikację do odpowiedniej metody leczenia
■zabiegowego (przezskóma angioplastyka tętnicy nerkowej lub leczenie chirurgiczne) •zachowawczego (farmakoterapia)
W czasie przygotowania do leczenia zabiegowego zabiegowe, jeżeli dodatkowo występują zmiany narządowe)
rilmenidyna; inhibitory enzymu konwertującego (IKA) oraz sartany (ARB);
Obustronne zwężenie tętnic nerkowych- leki: diuretyki jako leki z wyboru, blokery kanału wapniowego, leki beta adrenolityczne, leki działające ożrodkowo