Za podstawę oznaczania twardości wapniowej (Twca) przyjęto metodę zawartą w PN-ISO 6058: 1999.
W metodzie miareczkowej kompleksometrycznej stosowanym wskaźnikiem jest kalces, który reaguje tylko z oznaczanym jonem wapnia. Obecne w środowisku wodnym jony wapnia przy pH w zakresie 12 13 tworzą z kalcesem związek kompleksowy barwy czerwonej.
Kompleks ten charakteryzuje się mniejszą trwałością niż kompleks wapnia z wersenianem disodu (EDTA). W trakcie miareczkowaniu, po związaniu wszystkich jonów wapnia przez wersenian, wskaźnik zostaje uwolniony i barwa roztworu ulega zmianie z czerwonej na niebieską.
W oznaczaniu przeszkadzają następujące czynniki:
- jony: żelaza, glinu, manganu, miedzi, kobaltu, kadmu, ołowiu i niklu,
- obecność ortofosforanów oraz zasadowość większa niż 6,0 mval/dm3.
Wykonanie oznaczenia.
Do kolby stożkowej o pojemności 200 - 250 cm' odmierzyć pipetą 50 cm3 badanej wody lub mniejszą jej objętość rozcieńczoną wodą destylowaną do 50 cm3 tak, aby próbka zawierała 5,0 do 10,0 mg Ca. Do próbki dodać w następującej kolejności: 3 cmJ 24% KOH (roztwór alkalizujący) oraz 0,2 g kalcesu. Po dodaniu powyższych odczynników próbkę wymieszać i miareczkować roztworem EDTA do zmiany zabarwienia z czerwonej na niebieską.
W przypadku występowania czynników przeszkadzających, należy je usunąć stosując tą samą metodykę omówioną przy oznaczaniu twardości ogólnej.
Stężenie wapnia (w mgCa/dm3), obliczyć z równania:
•• a-0,4008-1000
gdzie:
a - objętość 0,01 M roztworu EDTA użytego do miareczkowania próbki badanej, cmJ
V - objętość próbki badanej, cm3
0,4008 - '.vspółczynnik przeliczeniowy określający ilość wapnia, odpowiadający 1 cm3 0,0IM roztworu EDTA, mg.
Twardość wapniową (w mg CaC(Vdm3), obliczyć z równania:
X, = X • 2,5
gdzie-
X - za -art. sć - arr.n w badanej próbce, mgCa/dm3 2,5 - *Tp<-:zz>r_Lprzeliczeniowy Ca na CaC03
6