Scan10003

Do oznaczania twardości ogólnej (Tw_og.), w tym wapniowej (Tw_Ca) i magnezowej (TwMg) można wykorzystać metody:

-    miareczkową kompleksometryczną - typu: wcrsenianową

-    absorpcji spektrometrii atomowej (ASA)

-    lub chromatrograficzną (ICP).

W metodzie wersenianowej wg PN-ISO 6059: 1999 oznacza się łączną zawartość jonów

wapnia i magnezu (Tw_0&) przez miareczkowanie próbki roztworem wersenianu disodu

(EDTA), przy pH około 9,0 -5- 10,0 w obecności czerni eriochromowej T jako wskaźnika.

Utworzony kompleks w trakcie miareczkowania czerni eriochromowej T z jonami wapnia

i magnezu wykazuje mniejszą trwałość od powstałego kompleksu wersenianu disodu (EDTA)

z obecnymi jonami wapnia i magnezu. Podczas miareczkowania próbki wody, w końcowym

punkcie miareczkowym obecny wskaźnik zostaje uwolniony z uprzednio powstałych

związków kompleksowych, co w efekcie prowadzi do zmiany barwy, z czerwonej na

niebieską, zgodnie z uproszczonym zapisem reakcji:

HT²' + Ca²⁺ -* CaT + ET

gdzie: T - skrócony zapis jonu czerni eriochromowej T

H₂Y²- + Ca²⁺ -> CaY²' + 2H*

gdzie: H₂Y²' - skrócony zapis jonu wersenianu disodu (EDTA)

HjY²‘ + CaT' -> CaY²" + HT²"+HT czerwony niebieski

W oznaczeniu przeszkadzają następujące czynniki:

-    jony: cynku, glinu, kadmu, kobaltu, manganu, miedzi, niklu, ołowiu i żelaza,

-    mętność powyżej 20 mg/dm³,

-    obecność wodorowęglanów i węglanów powyżej 6,0 mval/dm³ substancje organiczne.

Objętość próbki powinna być tak dobraną aby objętość roztworu EDTA zużyta do miareczkowania próbki nie była mniejsza niż 5 cm³ i nie większa niż 25 cm³ (Tabela 5).

Tabela 5. Orientacyjne objętości próbek w zależności od stopnia twardości wody

Twardość ogólna badanej próbki, mval/dm^3		Objętość próbki, jaką należy pobrać do oznaczania, cm^3
powyżej	0,357 do 2,0	250
powyżej	2,0 do 20,0	50
powyżej	20,0	25