Scan10043

3.11. Współczynnik wielkości zębów Zx w funkcji modułu normalnego: I — dla wszystkich rodzajów materiału dla obciążeń statycznych, 2 — dla kól hartowanych powierzchniowo (płomieniowo i indukcyjnie), 3 — dla kół azotowanych

ych dfipmax- -^{,esl to} celowe z tego względu, że podczas eksploatacji przekładni pują niejednokrotnie znaczne przeciążenia zębów, które nie są w zasadzie uwzględ-w obliczeniach zmęczeniowych. Mogą one spowodować odkształcenia lub defor-je plastyczne zębów, a nawet kruche pękanie warstwy wierzchniej, co z kolei pro-i do propagacji tych pęknięć wraz ze wzrostem liczby cykli zmian obciążenia, ięcia warstwy wierzchniej radykalnie zmieniają (zwiększają) stan naprężeń w okolicy ichołka szczeliny, co prowadzi do kruchego pękania zębów. Opis tego zjawiska, które je mechanika pękania, wychodzi poza zakres niniejszego opracowania.

Aby ustrzec się tych uszkodzeń, należy sprawdzić warunek wytrzymałości stykowej ycznej rozciągającej się również na wytrzymałość niskocykłową, gdy /\j_ls < I0⁴ cykli, ttyczne wyznaczenia naprężeń dopuszczalnych statycznych zostały zamieszczone rozdz. 3.1 przy omawianiu współczynnika nachylenia krzywej Wóhlera q\\.

Naprężenia dopuszczalne zmęczeniowe na zginanie u podstawy zęba

tfFP

E*

Cyklicznie powtarzające się obciążenia od zginania w trakcie wchodzenia zębów przypór mogą doprowadzić do zmęczeniowego ich złamania. Wg normy podlegają wdzeniu na zginanie tak zęby zębnika, jak i zęby koła współpracującego. Z uwagi możliwość występowania w pracy niektórych przekładni nadmiernych przeciążeń, óre mogą spowodować złamanie doraźne, należy sprawdzić je dodatkowo na naprężenia nające statyczne. Ogólnie naprężenia dopuszczalne zmęczeniowe na zginanie u pod-y zęba Opp wyznacza się z zależności:

43