ScanImage64

rozbudowany musi być pas górny, gdyż głównie on przejmuje bezpośrednie obciążenia z kół suwnicy, zarówno pionowe, jak i poziome oraz z uwagi na utratę płaskiej postaci zginania.

Przy wymiarowaniu do przekroju pasa górnego można wliczyć prźekrój szyny pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

1)    spoiny, nity, śruby pasowane lub sprężające powinny, pod względem konstrukcyjnym i wytrzymałościowym, zapewnić pełne włączenie szyny do przekroju nośnego belki podsuwnicowęj. Wszystkie łączniki należy sprawdzić na działanie sił rozwarstwiających. Połączenie to nie może być zapewnione wyłącznie przez tarcie. Wyjątek od tej zasady stanowi połączenie za pomocą śrub sprężających,

2)    należy przyjmować zmniejszenie o 25% wysokość główki szyny podsuwnicowęj (specjalnej) lub kolejowej albo wysokości szyny wykonanej z pręta o przekroju kwadratowym lub prostokątnym. Zmniejszenie to uwzględnia ścieranie się szyny w czasie długotrwałej pracy suwnicy.

15.6.2. WPŁYW OBCIĄŻEŃ DZIAŁAJĄCYCH NA BELKĘ PEŁNOŚCIENNĄ

Na rys. 15.19 pokazano układ obciążeń działających na pełnościenną belkę podsuwnicową. Przy czym: P— oddziaływanie pionowe kół suwnicy, H_p - siły poziome od hamowania wózka działające prostopadle do tom, H_r — siły poziome podłużne, G — ciężar własny belki, W— obciążenie wiatrem. Określenie wartości tych sił zostało szczegółowo omówione w poprzednich rozdziałach. Ciężar własny belki G ocenia się szacunkowo, bowiem z uwagi na stosunkowo mały jego udział na siły wewnętrzne. Moment zginający od ciężaru własnego belki wynosi:

M_gx=yGl,    (15.52)

gdzie 7 oznacza współczynnik zależny od schematu statycznego belki, a / oznacza rozpiętość 1)6110.

Pozostałe siły wywołują siły wewnętrzne zilustrowane poniżej na schemacie zależności (rys. 15.19).

Rys. 15.19

P

H

P

M_x = r)Pl    a)

My = 7?1 Hpl    b)

M_s=H_pe    c)    ‘    (15.53)

^Mxr^=Hp^e    d)

ściskanie lub rozciąganie belki,

gdzie: v Vi — współczynniki określające schemat statyczny belki oraz sposób obciążenia, M_x - moment zginający belkę w płaszczyźnie prostopadłej do x-x, M_y — moment zginający w płaszczyźnie prostopadłej do y-y, - moment skręcający belkę, M_rs — ^s moment zginający belkę w płaszczyźnie prostopadłej do x-x.

Wymienione wartości obciążeń uwzględnia się przy wymiarowaniu belek podsuwnico-wych pełnościennych oraz kratowych. W sposobach dokładnych-wprowadza się do wzorów wytrzymałościowych obciążenia spowodowane siłami wewnętrznymi P, HiH_r W nowej normie branżowej BN-80/2912—01 „Belki pod suwnicowe. Obliczenia statyczne i projektowanie” przewiduje się pominięcie wpływów wywołanych obciążeniem działającym wzdłuż osi podłużnej belki podsuwnicowęj H.

15.6.3. KSZTAŁTOWANIE BELKI PEŁNOŚCIENNEJ

Przed przystąpieniem do wymiarowania należy wstępnie ustalić przektój. Wysokość belek spawanych o niesymetrycznym względem osi x-x przekroju można oszacować wg wzoru:

(15.54)

gdzie: g_s — grubość środnika, W— potrzebny wskaźnik wytrzymałości obliczony z wzoru:

(15.55)

M - maksymalny moment zginający obliczeniowy, R — wytrzymałość stali na zginanie. Grubość środnika przyjmować można w zależności od jego wysokości:

g_s = 7 + 0,003 h mm.

(15.56)

Optymalny rozkład powierzchni przekrojów na pas dolny i górny oraz środnik w blachownicy pokazanej na rys. 15*20 można obliczyć z wzorów:

F

s

p =    ¹ p F =-F

^s (l+j3)²    ’ ^d (1+0)²

(15.57)

gdzie: F— całkowita powierzchnia przekroju,/? — współczynnik podany w tabl.15.14.