Do analizy programu wykonującego funkcje logiczne zapisanego w formie STL przydatne mogą być dwie kolumny:
• wynik sprawdzenia - kolumna pomocnicza, w której przechowywany będzie wynik sprawdzenia argumentu. Przykładowo rozkaz AN sprawdza czy w parametrze zapisany jest stan niski - jeżeli tak to wynik sprawdzenia = 1, jeżeli nie to wynik = 0,
• wynik wykonania operacji - stan RLO - w kolumnie tej będzie przechowywany wynik wykonania operacji logicznych (RLO - z jęz. ang. Result of Logic Operations - wynik operacji logicznych). Komórka RLO znajduje się również w CPU i jest wykorzystywana w trakcie operacji logicznych.
Analiza programu przedstawionego na folii:
• A I 0.0
- sprawdzenie czy w argumencie jest zapisany stan wysoki (założono, że TAK) -ponieważ jest tam zapisany stan wysoki, dlatego też do odpowiedniej komórki
w kolumnie Wynik sprawdzenia zapisany zostaje stan wysoki,
- ponieważ jest to pierwszy rozkaz w programie, operacja logiczna (A - Iloczyn) nie będzie wykonana (ze względu na brak drugiego argumentu), wynik sprawdzenia przepisany zostaje do komórki Stan RLO,
• AN I 0.1
- sprawdzenie czy w argumencie jest zapisany stan niski - założono, że NIE -dlatego też Wynik sprawdzenia = 0,
- wykonanie operacji logicznej (AN - Iloczyn) wyniku sprawdzenia z wynikiem poprzednich operacji (stanem RLO), wynik operacji zapisany zostaje do RLO,
• = Q 4.0
- przepisanie wyniku wykonanych operacji logicznych do komórki Q 4.0.
XXVII-6/30