Scan Pic0014

WSPÓŁCZESNE POGLĄDY NA LECZENIE BÓLU I SEDACJĘ

W MEDYCYNIE RATUNKOWEJ

Postęp motoryzacji doprowadził do zwiększenia liczby wypadków komunikacyjnych. Coraz bardziej nowoczesne zabezpieczenia kabiny pojazdów polepszyły bezpieczeństwo kierowcy i pasażerów, nie zmniejszając (ze zrozumiałych względów) sytuacji pieszych ulegających częściej niż dawniej ciężkim uszkodzeniom ciała. Kierowcy i pasażerowie pojazdów stali się z kolei ofiarami przyspieszeń, będących wynikiem zderzenia- gwałtownego zahamowania, nawet jeżeli nie doszło u nich do naruszenia ciągłości powłok elementami uszkodzonego pojazdu.

Na przeżywalność ofiar wypadków wpływa pomoc udzielona przez:

1.    świadków zdarzenia,

2.    służby ratownicze przybywające na miejsce zdarzenia:

>    straż pożarną,

>    policję,

>    pogotowie ratunkowe

Czynności, których wykonania oczekuje sie od świadków zdarzenia i policji polegają na:

jeżeli poszkodowany znajduje się wewnątrz

•    udrożnieniu dróg oddechowych

•    zatamowaniu krwotoku

•    zapobieganiu utracie ciepła

•    podjęciu dodatkowo czynności reanimacyjnych (jeżeli istnieją wskazania), a ofiara wypadku znajduje się poza pojazdem.

Zadaniem przybyłej na miejsce wypadku straty pożarnej jest:

zabezpieczenie miejsca wypadku (np. neutralizacja rozlanej benzy ny), wydobycie (nadzorowane przez lekarza, ratownika) poszkodow anych z pojazdu. Do zadań Pogotowia Ratunkowego należy:

nadzorowanie wydobycia ofiar wypadku z pojazdu wdrożenie (jeżeli są wskazania) czynności resuscytacyjnych udrożnienie dróg oddechowych

•    zatamowanie krwotoku

•    zabezpieczenie- usztywnienie kręgosłupa szyjnego (rdzenia kręgowego przed możliwością wtórnego urazu)

•    rozpoczęcie tlenoterapii

•    wprowadzenie do żył obwodowych kaniuli (kilku o maksymalnej osiągalnej średnicy)

•    pobranie krwi do probówki, celem wykonania próby krzyżowej

•    ochrona przed działaniem niskiej i wysokiej temperatury otoczenia

•    wstępna ocena stanu ogólnego pacjenta (stan świadomości- TS, GCS, układ oddechowy, układ krążenia)

•    podanie środków przeciwbólowych lub/ i sedatywnych w celu zapewnienia możliwie największego komfortu pacjentowi w czasie stabilizacji złamań i przenoszenia na nosze

•    ponowme dokładne zbadanie pacjenta w karetce

•    transport do szpitala.

U ofiar wypadków można się spotkać z pobudzeniem psychoruchowym, uniemożliwiającym wykonanie podstawowych czynności takich jak np. wprowadzenie kaniuli do żyły. Przyczyną takiego stanu jest najczęściej niedotlenienie, wywołane wieloma przyczynami np. odmą opłucnową, bólem, hipowolemią, obturacją dróg oddechowvch czv wzmożonym ciśnieniem wewnatrzczaszkowym, bądź też jest ono

również wywołane szeroko pojętym stresem. Leczenie niedotlenienia polegało będzie