b) w zasadzie [podany kompleks jest jednym z możliwych]:
Zn(OH)2 + 2NaOH-» Na^ZntOH^]
Zn(OH)2 + 2Na+ + 20H"-» 2Na+ + [Zn(OH)4]1 2-
Zn(OH)2 + 20H"-» [Zn(OH)4]2-
[Powstający związek jest związkiem kompleksowym - we wzorach takich związków używa się nawiasów kwadratowych oznaczających zasięg wewnętrznej sfery koordynacji.]
2. Otrzymywane w reakcjach glinu gazy można zebrać w probówce i zidentyfikować próbą z łuczyw-kiem. W obu przypadkach wydziela się wodór.
3. Reakcja glinu z kwasem:
2A1 + 6HC1-■> 2AICL3 + 3H2T
2A1 + 6H+ + 6C1--> 2A13+ + 6C1“ + SEJ
2Al + 6H+q-> 2A13+ + 311^
4. Reakcja glinu z zasadą:
2Al + 6NaOH + 6H20-» ŻNa^AKOH)^ + 3H2T
2A1 + 60H“ + 6H20-» 2[A1(0H)6]3- + SH^
5. Badany związek i metal reagują zarówno z kwasami, jak i z zasadami.
Do znajdującej się w probówce niewielkiej objętości roztworu węglanu sodu dodaj kilka mililitrów roztworu kwasu solnego i obserwuj zachodzące zmiany. Następnie do drugiej probówki z niewielką objętością roztworu chlorku amonu dodaj kilka mililitrów roztworu wodorotlenku sodu. Wymieszaj zawartość probówki, a następnie ostrożnie ją powąchaj. Obserwacje i wnioski (równania reakcji) zapisz w zeszycie.
Roztwór Na2C03 zaczyna się pienić (wydzielanie gazu) po dodaniu HC1. Nad roztworem NH4C1, do którego dodano roztworu NaOH, można wyczuć wyraźny, charakterystyczny zapach amoniaku.
Doświadczenie 3. (str. 82)
Wypieranie z roztworu elektrolitu sfabszego przez mocniejszy
Obserwacje
Wnioski
67
Węglan sodu jest solą słabego kwasu i mocnej zasady. Dodanie do roztworu Na^Og mocnego kwasu (HC1) powoduje rozkład soli z wydzieleniem kwasu węglowego. Powstały słaby kwas rozkłada się z wydzieleniem gazowego tlenku węgla(IV):
Na2C03 + 2HC1-> 2NaCl + H2C03 (C02T + H20)
CO§- + 2H+q-> C02T + H20