Segregator2 Strona1

b) Otrzymaj osad wodorotlenku miedzi(II) jak części a). Podziel go na trzy mniej więcej równe części i przenieś do wcześniej przygotowanych trzech zlewek. Do jednej wiej około 5 cm³ wody, do drugiej ok. 5 cm³ kwasu siarkowego(VI), do trzeciej - około 5 cm³ roztworu wodorotlenku sodu. Obserwuj zachowanie wodorotlenku miedzi(II) wobec dodanych wody i roztworów.

Zapisz w zeszycie obserwacje, wnioski i równania reakcji chemicznych.

Obserwacje

a)    Dodanie roztworu wodorotlenku sodu do roztworu soli miedzi(II) powoduje wytrącenie niebieskiego osadu. Osad ten ciemnieje pod wpływem ogrzewania.

b)    Wodorotlenek miedzi(II) jest związkiem trudno rozpuszczalnym w wodzie. Rozpuszcza się natomiast pod działaniem kwasu (niebieski roztwór) i zasady (granatowy roztwór).

Wnioski

1.    Pod działaniem wodorotlenku sodu z roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) wytrąca się niebieski osad wodorotlenku miedzi (II):

CuS0₄ + 2NaOH-» Cu(OH)₂P + Na^

Cu²⁺ + 20H“-» Cu(OH)₂i

2.    W wysokiej temperaturze niebieski wodorotlenek miedzi(II) ulega odwodnieniu i przechodzi

w czarny tlenek miedzi(II):    „

Cu(OH)₂—UCuO + H₂0

3.    Osad wodorotlenku miedzi(II) rozpuszcza się zarówno pod działaniem kwasu:

Cu(OH)₂ + H₂S0₄-» CuS0₄ + 2H_sO

Cu(OH)₂ + 2H+ -» Cu²⁺ + 21^0

jak i zasady:

Cu(OH)₂ + 2NaOH-» Na₂[Cu(OH)₄]

Cu(OH)₂ + 20H"-» [Cu(OH)₄]²-

Jest to zatem związek amfoteryczny.

[Powstający związek jest związkiem kompleksowym, stąd obecność we wzorze nawiasów kwadratowych, oznaczających zasięg wewnętrznej sfery koordynacji.]

Doświadczenie 45. (str. 354) Otrzymywanie związków kompleksowych

miedzi(il)

a) Do probówki zawierającej 2 cm³ roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) dodaj wodę amoniakalną w takiej ilości, by wytrącony osad wodorotlenku uległ całkowitemu rozpuszczeniu. Obserwuj zmiany zabarwienia roztworu.

120