VM
CicKK/iia i reecptary
Zestaw farmakologicznie nieuzasadniony. Po porozumieniu z lekarzom nu !o?,y przygotować wyłącznie roztwór uzotunu strychniny.
'Hik zwano pozorne niezgodności występują najczęściej w przypadku roztworów zuwieruiących efedrynę luł> kodeino. Zasady t.ycb alkaloidów gą stosunkowo dobrze rozpuszczalno w wodzie oraz mieszankach receptorowych i nie ulngąią wytrąceniu nawet przy silnie uuudowym odczynie (rec. 54 i 55, por. tabela 28).
Pomimo zasadowego <xlczynu pochodzącego od wodorowęglanu sodu efe-dryuu nie wydziela się z roztworu.
54. Rp.
Ephedrlni hydrwhloridi |
0.3 | |
Nutrii kydrocarbonatis |
1,0 | |
Coffttini et Natrii benzoatis |
0,4 | |
Attłuieue sir. |
40,0 | |
Aguati |
ad |
120,0 |
M.D.S. 3 razy dziennie, łyżkę stołową |
Podobnie zachowuje się zasada kodeiny. W alkalicznym odczynie, przy dużej ilości wody. nie ulega wytrąceniu z roztworu.
55. Rp.
Codeini pfwphatis |
0,05 |
Natrii benzoatiA | |
Natrii hydmrurbonati* |
aa 2,0 |
Sir. simplicis |
20.0 |
Aąuae |
ad 100,0 |
Mf.solutio | |
S. Łyżkę stotfAuą znzyt 3 razy dziennie pojedzeniu |
•Jeżeli jednak w recepcie nu mieszankę nic przewidziano dostateczne) ilości wody. może wydzielić się osad kodeiny.
Codeini płurfphati* |
0,3 |
Phrnobarbitałi natriri |
1.0 |
Sulfoguaiacnli | |
Cnrdiomidi |
aa 15.0 |
Aąuae |
ud 200,0 |
M.D.S. 3 razy dziennie łyżkę deserową |
Należy oddzielnie rozpuścić w wodzie fosforan kodeiny i fenobnrbilul sodowy, jeden z roztworów trze bu dodać do mieszanki na końcu.