skanuj0099 2

104 Rozdział 7.

Rys. 7.20. Model elastooptyczny osłony nośnej z przegubem Cardana układu napędowego śmigłowca, wykonanego w technologii cienkościennej struktury z wewnętrzną warstwą odbijającą światło

Wykonanie pomiarów

Przedmiotem zajęć laboratoryjnych z elastooptyki będzie wyznaczanie stałej elastooptycznej modelowej naprężeniowej K<j_M oraz stałej elastooptycpiej materiałowej    metodą jednoosiowego rozciągania i czystego zginania. Ćwi

czenie wykonujemy na polaryskopie rzutującym. Polaryskop ten umieszczony na rzutniku pisma umożliwia rzutowanie w powiększeniu obrazów elastoop-tycznych na ścienny ekran. Aby wyznaczyć stałą elastooptyczną, musimy tak zaprojektować eksperyment, aby z prawa Wertheima wyeliminować składową wektora naprężenia o₂. Są cztery przypadki w teorii sprężystości, gdzie tej składowej brakuje:

1)    jednoosiowe rozciąganie pręta smukłego,

2)    belka poddana czystemu zginaniu,

3)    krążek ściskany siłami osiowymi,

4)    siła skupiona działająca na półpłaszczyznę.

Ćwiczenie 1.

Wyznaczanie elastooptycznej stałej K^m ■ Ko

Zastosujemy pierwszą metodę wyznaczania stałej elastooptycznej - czyli metodę jednoosiowego rozciągania pręta smukłego. Po przekształceniu wzoru prawa Wertheima, w celu otrzymania związku na K_aM, mamy:

‘ [MPa], b-g m