substancji występującej w postaci gazowej i nie ulegającej zbyt silnej fragmentacji na jony. Jonizacja metodą El często powoduje tak intensywną fragmcntację, że niemożliwa jest identyfikacja jonu molekularnego. Fakt ten uniemożliwia oznaczenie masy cząsteczkowej co jest istotną •vadą i ograniczeniem metody.
Jonizacja chemiczna (Chemical lonization) przebiega w dwóch etanach. Mieszaninę badanej substancji i gazu reagującego, zmieszanych w stosunku 1:300, wprowadza się do komory jonizacyjnej. Gazami reagującymi są najczęściej metan, izobutan, amoniak, woda. W komorze onizacyjnej elektrony emitowane przez włókno wolframowe (ryc. 7.4) rnizują przede wszystkim będące w nadmiarze cząsteczki gazu zgodnie z reakcją:
CH4 + e -*■ [CH4] +* + 2e
Kation rodnikowy [CH4] + ’ wchodzi następnie w reakcję z cząsteczką metanu dając jon pierwotny [CH5]+:
[CH4]+- + CH4 -> [CH5]+ + CHs
Może również powstać kation [CH3]+ który reaguje z cząsteczką CH4:
[CH3]+ + CH4-> [C2H5]+ + H2
Jony pierwotne wchodzą w reakcję z obojętnymi cząsteczkami badane-.: związku. Reakcja polega na przekazaniu protonu przez jon pierwotny r bojętnej cząsteczce M:
[CH5]+ + M -> [M + H]+ + CH4 [C2H5]+ + M - [M + H]+ + C2H4
W przypadku jonizacji chemicznej fragmentacja jonu molekularnego zachodzi w bardzo ograniczonym stopniu, co jest zaletą w stosunku do o nizacji wiązką elektronów. W widmach masowych uzyskanych w wyniku jonizacji chemicznej występują intensywne tzw. pozorne jony moleku-ime [M -f H]+ o masie większej o jednostkę od masy cząsteczkowej --danego związku.
133