skanuj0170 [1600x1200]

przez nie wiązka promieniowania charakteryzuje się największym natężeniem (5—15 razy większym niż w HCL) i najmniejszą szerokością połówkową linii spektralnych spośród źródeł stosowanych w AAS. Z tych powodów są one coraz chętniej stosowane w praktyce analitycznej. Obecnie dostępne są lampy bezelektrodowe dla: Sb, As, Se, Te, P, Hg, Bi, Cs, Ge, K, Rb, Tl.

Atomizery i układ wprowadzania próbek

Zadaniem atomizera jest przeprowadzenie próbki w stan wolnych atomów. Jest to etap o podstawowym znaczeniu dla efektywności w analizie AAS. Atomizer powinien zapewniać dobrą wydajność (w idealnym przypadku 100-procentową) wolnych atomów w stanie podstawowym, zapewniać prostoliniową zależność między ilością oznaczanego pierwiastka w próbce a stężeniem jego atomów w plazmie absorbującej promieniowanie oraz zapewnić dostateczną długość absorpcyjnej drogi optycznej. Wytwarzane atomy powinny w jak najmniejszym stopniu -legać wzbudzeniu i jonizacji wskutek wzajemnych zderzeń i jak najdłużej przebywać w obszarze przechodzącej wiązki promieniowania. Atomizery stosowane w AAS dzielą się na:

-    płomieniowe (F-AAS — Flame AAS),

-    elektrotermiczne (ET-AAS — Electrothermal AAS; często też nazywane GFETA — Graphite Furnace Electrothermal Atomization — elektrotermiczna atomizacja w piecu grafitowym),

-    wodorkowe (HG-AAS — „Hydride Generation” AAS-AAS z generacją wodorków),

-    atomizery wykorzystujące zimne pary rtęci (CV-AAS — „Cold Vapor” AAS),

atomizery dla substancji stałych z atomizacją w plazmie laserowej.

W seryjnie produkowanych spektrometrach absorpcji atomowej najczęściej stosowane są dwa pierwsze rodzaje atomizerów.

Atomizacja płomieniowa

Zastosowanie płomienia jest najstarszą techniką atomizacji. Typowy _kład składa się z urządzenia rozpylającego próbkę (nebulizera), komory mgielnej (poprawiającej jakość aerozolu) i palnika. W produkowanych 'eryjnie aparatach z atomizacją płomieniową stosuje się dwa rodzaje mieszanin palnych: powietrze z etynem C₂H₂ (acetylenem) lub tlenek azotu (I) (podtlenek azotu) N₂0 z etynem. Mieszanina powietrza z ety-aem daje płomień dwustrefowy, gdzie strefa wewnętrzna promieniowania

149