skanuj0198

Arteterapia

Pracownia ceramiczna

Scenariusz 1.

h)    ucźestnik wybiera, w jaki sposób chce uformować miskę, czy chce użyć formy pomocniczej oraz jakiej wielkości ma być naczynie,

i)    pokazanie uczestnikowi, w jaki sposób formować wałeczki i przećwiczenie z nim tego działania.

3.    Wykonywanie misy {np. uczestnik wybrał formę pomocniczą do realizacji misy):

a)    przygotowanie formy pomocniczej, może to być forma gipsowa lub plastikowa miska zabezpieczona folią,

b)    przygotowanie przez uczestnika glinianych wałeczków (w razie potrzeby terapeuta pomaga w pracy),

c)    układanie glinianych wałeczków w formie jeden nad drugim, zaczynając od dna naczynia,

d)    sklejanie poszczególnych elementów, zacieranie palcem miejsc sklejanych - w razie potrzeby, gdy glina jest za sucha, można zwilżać gąbką poszczególne elementy,

e)    gdy cała forma jest już wypełniona, można wygładzić środek i odstawić do wyschnięcia.

4.    Zakończenie zajęć:

+ omówienie zajęć i efektu końcowego; powiadomienie uczestnika, że po wyschnięciu praca może zostać wypalona w piecu ceramicznym, aby ją utrwalić, naczynie można również pokryć szkliwem, + pochwalenie uczestnika za dobrze wykonaną pracę,

+ uczestnik sprząta swoje miejsce pracy.

UWAGI

Ważny jest efekt końcowy. Uczestnik powinien ocenić efekt swojej pracy po jej wyschnięciu, gdy można ją wyciągnąć z formy. Dobrze jest wtedy porozmawiać o osiągniętym efekcie. Oczywiście, cały proces tworzenia również jest bardzo ważny, nawet gdy nie uda się osiągnąć zamierzonego celu. Można wtedy powtórzyć cały proces, wyciągając odpowiednie wnioski. Również trudność zadania należy dostosować do możliwości uczestnika. Czasami dotykanie mokrej gliny, formowanie wałeczków, układanie ich później w formie powoduje dużą trudność. Należy podążać za potrzebami uczestnika i w miarę możliwości powinien czuć, że to on podejmuje decyzje, np.: można dać mu do wyboru wielkość formy do realizacji zadania. Jeżeli uczestnik ma problem z uformowaniem glinianego wałka, można zrobić to wspólnie, kierując, dotykając jego dłoni. Ważne, aby uczestnik czuł, że on podejmuje decyzje.

Autor: Magdalena Walkiewicz-Kaczmarek

Marzec +    2014 rok