n |
- część wspólna (iloczyn) |
oo nieskończoność (oznaczenie elementów niewlaściw | ||
c. |
-- zawiera |
(\{AB) |
\m < |
llugość odcinka AB |
e |
•- należy |
d (/la) |
odleglośi |
ć punktu A od prostej n |
t |
— nie należy |
cf (/lx) |
odleglośi |
ć punktu A od płaszczyzny -r |
X |
- prostopadły |
<!(»/)) |
odlrrglośr |
; pmslrrj n od prostej h (,?||/i) |
II |
— równoległy |
d(/w) |
odleglośi |
■ pior,l(?j /i od piostej r/ (p i q pioste : |
a |
— okrąg |
il(nu) |
odlngloś |
c piostrrj m od płaszczyzny y (///1| >) |
d('»/f) |
odległość |
: płaszczyzny y od płaszczyzny // (y||/f) |
o
o
B
o
A
o
2
Pojęcia pierwotne (niedefiniownlno) w geometrii euklidesowej to punkt, prosta i płaszczyzna. Nazywamy je podstawowymi elementami przestrzeni. Są one tworami niematerialnymi, nie mającymi skończonych wymia rów.
Elementy te mają swoje oznaczenia graficzne i opisy literowe lub liczbowe.
PUNKTY
Punkty oznacza się małymi kółkami (czasami w rysunku technicznym krzyżykiem) i opisuje (nazywa) dużymi literami alfabetu łacińskiego, liczbami rzymskimi lub arabskimi
PROSTE
Proste przedstawiane są graficznie za pomocą linii prostycłi. które opisuje się małymi literami alfabetu łacińskiego
PŁASZCZYZNY
Płaszczyzny graficznie można pokazać tylko w sposób poglądowy, natomiast nazywa się je małymi literami alfabetu greckiego
Przestrzeń euklidesowa - uogólnienie wielowymiarowych rzeczywistych przestrzeni współrzędnych ze zwykłym iloczynem skalarnym (płaszczyzny, przestrzeni, które były badane systematycznie przez Euklidesa).
Obrazowo, można powiedzieć, że trójwymiarowa przestrzeń euklidesowa! jest tą najlepiej znaną nam intuicyjnie, ponieważ w niej żyjemy1'-1 i jej cech się uczymy w życiu Na przykład, w przestrzeni euklidesowej suma kątów w trójkącie wynosi 180 stopni, a proste równoległe