2.i. Teorie biologiczno-psychologiczne
Każdy z nas rodzi się z pewnym bagażem genetycznym, odziedziczonym po rodzicach. Jednak nie wszystkie cechy się ujawnią. Ogromny wpływ na to, czy i kiedy to nastąpi, ma środowisko i jego uwarunkowania.
Do elementów biologicznych, które wpływają na naszą seksualność, zalicza się rozwój: kory mózgowej, ośrodków podkorowych, układu wegetatywnego, rdzenia kręgowego, nerwów obwodowych, receptorów zmysłów, gruczołów wewnątrzwydzielniczych oraz narządów płciowych'. Jakiekolwiek zaburzenie tych organów ma istotny wpływ na sferę seksualną.
W drugiej połowie XIX wieku niemiecki filozof, Otto Weininger, stworzył teorię, według której istnieje podział kobiet na dwie kategorie: „idealne matki” i „urodzone dziwki”. Inny działacz, Cesare Lombroso, uważał, że podobnie jak istnieje typ „urodzonego przestępcy”, istnieje również typ „urodzonej prostytutki”. Osoba taka charakteryzuje się brakiem uczuć wyższych, brakiem kontroli nad tym, co robi, poddaje się rządzącym nią popędom, ma wrodzone skłonności do tego, co złe, zabronione, co szkodzi innym ludziom. Jako specyficzne cechy fizyczne przedstawił: „anomalie zębów, rozdwojenie kciuka, nienormalne owłosienie, asymetrie twarzy^. Jak widać, obraz ten jest przerysowany i całkowicie abstrakcyjny.
Schirmacher i Rost utworzyli teorię, że mężczyźni mają skłonności poligamiczne, a kobiety monogamiczne. U niektórych kobiet występują zaburzenia tego instynktu i wtedy pojawiają się skłonności do prostytucji*.
1 K. Imieliński (red.), Seksuologia społeczna, Warszawa 1977, s. 14.
2 C. Lombroso, cyt. za: J. Sztobryn-Giercuszkiewicz, Psychologiczne aspekty prostytucji, dz. cyt., s. 48.
3 H. Giese (red.), Seksuologia, tłum. H. Flatau, Warszawa 1976, s. 120.