strona (20)

miar długi wykonuje się w pozycji leżąc bokiem {na boku nie badanym), mierząc odległość od spojenia łonowego przez krętarz większy do szpary pośladkowej. Zachowane prostopadłe ustawienie taśmy do osi długiej badanej kończyny. W odniesieniu do mięśni pośladkowych pomiar ten jest mniej obiektywny.

U, — określa się w nim masę mięśniową w najgrubszym miejscu uda. Badanie wykonuje się w pozycji leżąc tyłem, polecając we wstępnej fazie zgiąć staw kolanowy i biodrowy do kąta 40^c. Stopa oparta o podłoże. W podobny sposób jak przy pomiarze P_t wyszukuje się największy obwód, który z reguły jest blisko pachwiny. Po wyprostowaniu obu zgiętych uprzednio stawów i położeniu kończyny na podłożu sprawdza się odczyt i ustala odległość od stałego topograficznego punktu kostnego. Najczęściej jest to podstawa rzepki (tzn. górna jej krawędź), lub kolec biodrowy przedni górny. Następnie bada się porównawczo na tym samym poziomie obwód uda drugiej, chorej kończyny. Jeżeli pacjent nie może we wstępnej fazie badania zgiąć jednego lub obu wymienionych wyżej stawów, należy pomiar wy-

Ryc. 3c. Właściwy pomiar Gj.

Ryc. 3a. Pierwsza faza pomiaru obwodowego G₂. Ugięty staw

biodrowy i kolanowy pozwalają na znalezienie najgrubszego miejsca na goleni.

Ryc. 3b. Odmierzanie odległości poziomu pomiaru (największy obwód goleni) do stałego punktu kostnego, którym w pomiarze Gx jest podstawa rzepki.

20